غرم (مفرداتنهجالبلاغه) غُرْم (به ضم غین) و مَغْرَم (به فتح میم و راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای ضرر مالی است. این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه بهکار رفته است، مانند: غَریم (به فتح غین) به معنای به مدیون و دین دهنده و غَرام (به فتح غین) به معنای ثابت و لازم. (ادامه)