عبدالحسین بن قاسم (د ۱۲۷۱ق/۱۸۵۵م)، عالم، شاعر و ادیب بود. در علم و ادب و احاطه بر انواع شعر شهره بوده است. استعداد سرشار و ذهن خلاق وی سبب شده بود که در دانش و عرصههای مختلف ادب و بدیههگویی در شعر توانا گردد. دارای منظومهای در علم نحو است که شیخ محمد سماوی آن را گردآورده است. وی در نجفوفات یافته است.