احترام به انبیا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند در
قرآن کریم خطاب به
بنی اسرائیل می فرماید: اگر به انبیای من
ایمان بیاورید وآنها را
یاری دهید و بزرگ شمارید از گناهان شما درگذرم و شما را وارد در
بهشت نمایم.
قرآن کریم
احترام به انبیا را در پی دارنده
بخشش گناهان و ورود در
بهشت می داند: «... وقال الله انی معکم... وءامنتم برسلی وعزرتموهم... لاکفرن عنکم سیـاتکم ولادخلنکم جنـت...» ... و خداوند (به آنها) گفت من با شما هستم،... و به رسولان من ایمان بیاورید و آنها را یاری کنید... اهان شما را می‌پوشانم (می‌بخشم)... . «تعزیر»، مصدر «عزر»، نصرت همراه با
تعظیم است.
در این جمله به بنی اسرائیل اعلام می‌دارد در صورتی که او را
اطاعت کنند او ایشان را یاری می‌کند، و گرنه بی یاورشان می‌گذارد، و به همین جهت هر دو
امر را خاطرنشان کرد (به رسولان من ایمان بیاورید و آنها را یاری کنید)، که
تعزیر همان نصرت است، البته
نصرت توام با تعظیم، و مراد از کلمه «رسلی» پیغمبرانی است که بعد از موسی برای آنان مبعوث می‌کند، که شریعتی نو و دعوتی علی حده دارند، مانند
عیسی بن مریم علیه السلام و رسول اسلام
محمد صلی الله علیه وآله، و سایر رسولانی که بین این دو بزرگوار بودند، ولی شریعتی نیاوردند.
«لاکفرن عنکم سیئاتکم و لا دخلنکم جنات تجری من تحتها الانهار» برگشت این جمله به وعده جمیلی است که خدای تعالی به
بنی اسرائیل داده، به شرطی که
نماز بپا دارند، و
زکات واجب دهند، و به رسولان او
ایمان آورده، هم یاری و هم تعظیمشان کنند و صدقه مستحبی بدهند، که در این صورت گناهانشان را
محو نموده داخل در جناتشان می‌کند که از زیر آنها نهرها روان است.
معناى (تکفیر سیئات) پوشاندن آن به وسیله مغفرت است،
کفاره عبارتست از عملى که بوجهى از وجوه ، زشتى معصیت را بپوشاند، و اصل این کلمه از کفر است که به معناى پوشاندن است، راغب گفته است : کفاره چیزى است که گناه را بپوشاند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۳۸، برگرفته از مقاله «احترام به انبیا».
