باطن (قرآن)

باطن ، به معنای مخفی از حواس و از اسمای خداوند است.

فهرست مندرجات

۱ - تفسیر

در تفسیر آن آمده است: ۱. پنهان از دیدگان و گمانهای آفریده‌ها. ۲. غیر قابل ادراک با حواس. ۳. محیط بر هر امر باطنی. این واژه در قرآن همراه با ظاهر به کار رفته است.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ذیل «بطن».
۲.	↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۳، ص۵۵، «بطن».
۳.	↑ آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج۱۴، ص۱۹۴.
۴.	↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۹، ص۱۴۵.
۵.	↑ حدید/سوره۵۷، آیه۳.

۳ - منبع