• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

داهیه بنت ماتیه کاهنه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



داهیه بنت ماتیه کاهنه
نسب‌شناسی
نام داهیه بنت ماتیه کاهنه
لقب کاهنه
قبیله قبیله «جراوه»
ولادت/وفات
تاریخ وفات سال ۸۲ قمری
علت وفات کشته شده در جنگ با حسّان بن نعمان
اطلاعات مذهبی
دین یهودی
فعالیت‌ها
جنگ‌ها جنگ با حسّان بن نعمان
نقش‌های دینی پیشگویی و کهانت
داهیه بنت ماتیه کاهنه، همسر رئیس قبیله «جراوه» و زنی یهودی بود که در میان قومش وی را کاهنه می‌گفتند. او بعد از وفات همسرش، رهبری قبیله جراوه برعهده گرفت و سرانجام به سال ۸۲ قمری در نبرد با لشکر مروانیان کشته شد.



داهیه، دختر ماتیة بن دیغان (تیفان) و همسر رئیس قبیله «جراوه»، یکی از قبایل بزرگ ساکن در کوه‌های «اوراس» در جنوب «قسنطینه» بود. او ادعا می‌کرد که از امور غیبی آگاه است و می‌تواند آینده مردم را پیش‌بینی کند و به همین ادعا، در میان قومش شناخته شد و از همین رو، وی را «کاهنه» نامیدند.


برخی تاریخ‌نگاران، بر این باورند که وی، یهودی بوده است.


کاهنه، پس از مرگ شوهرش، حاکم مطلق قبیله «جراوه» شد و مدت ۲۵ سال رهبری آن را بر عهده داشت.


هنگامی که عبدالملک بن مروان، حسّان بن نعمان را به امارت افریقیه گماشت، حسان با سپاهی رهسپار جنگ با کاهنه شد و سپاهیان دو طرف به نبرد پرداختند و حسان و همراهانش عقب نشستند و سرانجام، کاهنه آنان را از منطقه «قابس» بیرون راند. حسان به ناچار به «برقه» عقب‌نشینی کرد، ولی تعدادی از نیروهایش به اسارت درآمدند که از جمله آنان، خالد بن یزید قیسی بود.


در سال ۸۲ ق حسان مجدداً با نیروهایش سپاهیانی که عبدالملک بن مروان برایش گسیل داشته بود، رهسپار جنگ با کاهنه شد. نیروهای دو طرف در محلی موسوم به «بئر الکاهنه» با هم درگیر شدند و طی نبرد شدیدی سپاه کاهنه در هم کوبیده شد و خود وی نیز به قتل رسید.


۱. ابن خلدون، عبدالرحمن، تاریخ ابن خلدون، ج۷، ص۱۰۹.    
۲. فواز، زینب، الدر المنثور فی طبقات ربات الخدور، ص۱۹۴.    
۳. زرکلی، خیرالدین، الأعلام، ج۲، ص۱۷۷.    
۴. ابن خلدون، عبدالرحمن، تاریخ ابن خلدون، ج۷، ص۱۲.    



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۴۹.





جعبه ابزار