• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ظن غیر لفظی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ظن به مراد متکلم از راه های غیر لفظی را ظن غیر لفظی می‌گویند.



در موارد شک در مراد متکلم ـ بعد از علم به وضع ـ راه‌هایی برای کشف مراد متکلم در نزد عرف وجود دارد که برخی علم آور و برخی ظنی می باشد؛ بنابراین، طرق ظنی، شیوه‌هایی است که نسبت به منظور متکلم افاده ظن می نماید، و این روش ها یا لفظی است یا غیر لفظی. ظن حاصل از طرق غیر لفظی را ظن غیر لفظی می گویند.


مرحوم " میرزا حبیب الله رشتی " در این باره می‌گوید: ظن غیر لفظی از مصادیق ظن مطلق است و ظن غیر لفظیی را که دلیل خاص بر اعتبار آن اقامه شده باشد، نیافتم و کسی را که درباره ظن مطلق، مطلقا چنین ادعایی داشته باشد، نیز نیافتم، هر چند بعضی ها در مقام تعارض، ظن حاصل از " غلبه " و امثال آن را از مصادیق ظن غیر لفظی شمرده‌اند، اما این خیالی بیش نیست.


۱. رشتی، حبیب الله بن محمد علی، بدایع الافکار، ص۸۹.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ظن غیر لفظی».


رده‌های این صفحه : اصول فقه | ظن | مباحث حجت | مباحث ظن




جعبه ابزار