• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فضیلت سوره یس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



فضیلت سوره یس، پاداش و آثار قرائت سوره یس است.



از رسول گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم روایت شده، مثل: «هر کس سوره یس را قرائت نماید مانند آن است که ده بار قرآن را ختم نماید»، «هر کس سوره یس را برای رضای خدا بخواند خداوند او را خواهد بخشید و اجری همانند ۱۲ ختم قرآن به او خواهد داد و اگر برای مریض در شرف مرگی خوانده شود، به تعداد حروف این سوره ۱۰ فرشته نزد او به صف شده و برای او استغفار کرده و شاهد قبض روحش بوده و جنازه اش را تشییع می‌کنند و بر او نماز گزارده و شاهد دفنش هستند»، «قرائت کننده این سوره نزد خداوند شریف خوانده می‌شود و این سوره برای قاری خود شفاعت می‌کند»، «سوره یس در تورات، معمه (شامل شونده) نام دارد چون خیر دنیا و آخرت را شامل حال قرائت کننده خود می‌کند و بلاهای دنیا و سختی‌های آخرت را از او دور می‌کند. و نیز قاضیه (دفع کننده برآورنده) نامیده می‌شود چون از قاری خود، هر بدی را دفع کرده و همه حاجت‌های او را روا می‌کند و قرائت آن سوره پاداشی برابر بیست حج دارد. و گوش سپردن به صدای قرائت آن، معادل با ثواب هزار دینار انفاق در راه خداست»، «هر کس سوره یس را نوشته و پس از شستن از آب آن بنوشد در درونش هزار گونه دوا و نیز هزار گونه نور و یقین و برکت و رحمت را وارد کرده است و هر گونه دردی را از او دور می‌کند». و خطاب به امیرالمؤمنین فرمودند: «ای علی! یس را بخوان که در آن ده اثر است: هر که آن را قرائت کند: اگر گرسنه باشد سیرگردد؛ اگر تشنه باشد، سیراب گردد؛ اگر عریان باشد، پوشانیده گردد؛ اگر عزب باشد، ازدواج کند؛ اگر ترسان باشد، امنیت یابد؛ اگر مریض باشد، عافیت یابد؛ اگر زندانی باشد، نجات یابد؛ اگر مسافر باشد، در سفرش یاری شود؛ نزد میت خوانده نمی‌شود مگر اینکه خدا بر او آسان گیرد؛ اگر گمشده داشته باشد، گمشده اش را پیدا کند».


ابو بصیر از امام صادق علیه‌السّلام روایت کرده که: «براستی برای هر چیزی قلبی است و قلب قرآن سوره یاسین است. هر کس آن را قبل از خواب یا در روز، قبل از آنکه شام شود بخواند در آن روز از محفوظین و بهره مندان باشد تا آنکه شام کند، و هر کس در شب قبل از خواب آن را تلاوت کند خداوند بر وی ۱۰۰۰ فرشته بگمارد تا او را از شر بدی و هر شیطان رانده شده و هر آسیب حفظ کنند و هر گاه در همان روز بمیرد خداوند او را وارد بهشت گرداند و ۳۰ هزار فرشته هنگام غسلش گرد آیند و برای او طلب آمرزش کنند و با استغفار او را مشایعت و بدرقه نمایند تا کنار قبر، و چون او را به قبر برند آن فرشتگان جمله در قبر با وی درآیند و خدا را عبادت کنند و ثواب او را به مرده دهند و قبرش تا هر کجا که چشم ببیند فراخ گردد و از فشار قبر ایمن باشد و همیشه از قبرش تا آسمان نوری تابان باشد تا اینکه خداوند او را از قبر بیرون آرد و چون او را برانگیخت فرشتگان خدا با او هستند و بدرقه اش کنند و با وی به گفتگو پردازند و به رویش لبخند زنند و به هر خیر و نیکی مژده اش دهند تا او را از صراط و میزان بگذرانند و در پایگاه قربی او را بدارند که هیچ مخلوقی را جز مقربان و فرستادگان حق آن مقام و
منزلت و قرب را باشد، و وی با پیامبران در آن درگاه نزد خدای تعالی باز ایستد و با غمخواران غم نخورد و با اندوهگینان اندوه نکشد و با زاری کنندگان زاری نکند. آنگاه خداوند تعالی گوید: ‌ای بنده من شفاعت کن هر که را خواهی، که شفاعت را درباره همه بپذیرم و حاجت بخواه که هر چه خواهی به تو دهم پس وی حاجت را از خدا بخواهد که برآورده شود و شفاعت کند که پذیرفته گردد و حساب او را چون دیگران نکشند و در آنجا چون دیگران بازداشت نشود و چون زبونان و خوار شدگان زبون و خوار نگردد و به نکبت گناه و عمل زشتی که از او سر زده گرفتار نشود و برات آزادی او را سر گشاده بدو دهند تا اینکه از درگاه الهی به زیر آید و همه مردم از روی تعجب گویند: سبحان الله این بنده را حتی یک گناه نبود او از همدمان محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم خواهد شد.
امام صادق علیه‌السّلام فرمود: «هر کس در نهم شعبان سوره یس را با گلاب و زعفران نوشته و بنوشد در حفظ و امان خواهد بود و قلبش نیرومند و ذهنش قوی می‌گردد».
[۳] سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۲۳۳.
[۴] سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۲۳۰.
[۷] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، ج۵، ص(۲۵۶-۲۵۸).



از جابر جعفی روایت شده که امام باقر «ع» فرمودند: «هر کس سوره یس را در عمر خود یک بار بخواند خداوند به شماره تمام آفریده هایش در این جهان و آن جهان و آنچه در آسمان است به عدد هر یک ۲۰۰۰ حسنه در نامه عملش ثبت فرماید و به همین مقدار از گناهان او محو سازد و دچار تنگدستی و زیان و بدهکاری و خانه خرابی نشود و بدبختی و دیوانگی نبیند و مبتلا به جذام و وسواس و دودلی و بیماری‌های مضر نگردد و خداوند سختی و دشواری مرگ را بر او آسان کند و خود متصدی و مباشر قبض روح او باشد و از جمله کسانی خواهد بود که خداوند فراخی زندگی او را به عهده گرفته و ضامن خوشحالی او هنگام مرگ گردیده و خشنودیش را در آخرت تضمین کرده و همه فرشتگان آسمان و زمین را خطاب فرموده که من از بنده راضی هستم پس برای او آمرزش بطلبید».


۱. طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیر القران، ج۸، ص(۲۵۴-۲۵۵).    
۲. نوری، حسین بن محمد تقی، ۱۲۵۴ - ۱۳۲۰ق، مستدرک الوسائل ومستنبط المسائل، ج۴، ص۳۱۲.    
۳. سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۲۳۳.
۴. سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۱، ص۲۳۰.
۵. ابن بابویه، محمد بن علی، - ۳۸۱ق، ثواب الاعمال، ص۱۱۰.    
۶. نوری، حسین بن محمد تقی، ۱۲۵۴ - ۱۳۲۰ق، مستدرک الوسائل ومستنبط المسائل، ج۴، ص(۳۲۳-۳۲۵).    
۷. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، ج۵، ص(۲۵۶-۲۵۸).
۸. حر عاملی، محمد بن حسن، ۱۰۳۳ - ۱۱۰۴ ق، وسائل الشیعه (آل البیت)، ج۶، ص(۲۴۷-۲۴۸).    
۹. مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، ۱۰۳۷ - ۱۱۱۱ق، بحارالانوار، ج۸۹، ص۲۸۸.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «فضیلت سوره یس».    



جعبه ابزار