بابل (رود)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

رود بابل به طول حدود هشتاد کیلومتر ، در شهرستان‌های بابل و بابلسر (در استان مازندران ) جاری است.

نام قدیمی رود بابل

[ویرایش]

---

نام قدیمی رود بابل باوُل بوده است.

سرچشمه رود بابل

[ویرایش]

---

رود بابل از ارتفاعات سوادکوه و بندپی در جنوب شهرستان بابل ، از رشته کوه‌های البرز ، سرچشمه می‌گیرد.

مسیرهای عبور رود بابل

[ویرایش]

---

این رود با جهت جنوبی ـ شمالی، پس از آب‌یاری اراضی مزروعی بندپی و گذشتن از دهستان بابل کنار و مغرب دهستان بالاتجن در شهرستان قایم شهر و مشروب کردن اراضی مزروعی دهستان گنج‌افروز یا مشهد گنج‌افروز (شهرستان بابل)، از مغرب شهر بابل می‌گذرد و وارد شهرستان بابلسر می‌شود و پس از آب‌یاری دهکده‌های قسمت جنوبی و غربی این شهرستان ، در شهر بابلسر به دریای خزر می‌ریزد.

ریزابه‌های رود بابل

[ویرایش]

---

از ریزابه‌های آن کلارود و خوش رودپی است که از ارتفاعات بندپی سرچشمه می‌گیرد و پس از مشروب کردن اراضی مزروعی ساسی کُلدم و دهستان لاله‌آباد در حومه جنوبی شهر بابل به رود بابل می‌پیوندد.
از ریزابه‌های دیگر این رود، سجاد رود است که آن نیز از ارتفاعات بندپی (کوه‌های حصین بن و کته یوک ) سرچشمه می‌گیرد و پس از عبور از اراضی دهستان گنج‌افروز نزدیک ده‌کده وَلوکَلا ، در شانزده کیلومتری جنوب شهر بابل، به رود بابل می‌پیوندد.

تعبیر از رود بابل به باول

[ویرایش]

---

← تعبیر حدودالعالم

نخستین بار در قرن چهارم در حدودالعالم نام این رود ، باوُل ضبط شده و طبق آن «رود باوُل از کوه قارن سرچشمه گرفته و پس از گذشتن از مامطیر به دریای خزر می‌ریزد».

← یاقوت حموی و مرعشی

یاقوت حموی در قرن هفتم و مرعشی در قرن نهم، نیز نام آن را باوُل ضبط کرده‌اند.

پل روی رود بابل

[ویرایش]

---

پل محمدحسن خان در ۱۱۶۸ بر روی رود بابل ( مرمت شده در دوره اخیر ) به طول صدمتر، عرض شش متر ، ارتفاع هشت متر و با هشت چشمه احداث شده است.
این پل در دوره ناصری ده چشمه داشته است.

تأسیسات شیلات

[ویرایش]

---

در مصب رود بابل، در بابلسر شیلات ، تأسیساتی دارد.
در آن ماهی‌های خاویاری و ماهی سفید ( ماهی بابلی ) صید می‌شود.

فهرست منابع

[ویرایش]

---

(۱) محمدحسن بن علی اعتماد السلطنه، مرآة البلدان، چاپ عبدالحسین نوایی و میرهاشم محدث، تهران ۱۳۶۷ـ ۱۳۶۸ ش.
(۲) حدودالعالم من المشرق الی المغرب، چاپ منوچهر ستوده، تهران ۱۳۴۰ ش.
(۳) عباس شایان، مازندران، تهران ۱۳۶۴ ش.
(۴) ظهیرالدین بن نصیرالدین مرعشی، تاریخ طبرستان و رویان و مازندران، چاپ برنهارد دارن، پطرز بورگ ۱۸۵۰، چاپ افست تهران ۱۳۶۳ ش.
(۵) یاقوت حموی، معجم البلدان، چاپ ووستنفلد، لایپزیگ ۱۸۶۶ـ۱۸۷۳، چاپ افست تهران ۱۹۶۵.

پانویس

[ویرایش]

---