تعرف و تنکر

تعرف و تنکر، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و از الفاظ مدح و ذم می‌باشد.

فهرست مندرجات

توضیح اصطلاحات

یکی از اصطلاحاتی که در بین دانشمندان علوم حدیث مطرح است اصطلاح «تعرف و تنکر» می‌باشد و برخی نیز گفته‌اند «تنکر و تعرف» است در این که مراد از این واژه چیست؟ گفته شده است مراد این است که شخص متصف به آن یک بار احادیث منکر را بیان می‌کند و بار دیگر احادیث مشهور را بیان می‌دارد.
درباره این اصطلاح گفته شده است:
اگر شخصی به «تعرف و تنکر» توصیف شد ساقط و متروک الحدیث نیست چون به چیزی جرح شده که وی را از عدالت ساقط نمی‌کند.
برخی نیز در دلالت تعدادی از الفاظ بر جرح مناقشه کرده‌اند چون آنها را مفید نوعی مدح می‌دانند و آن جمله «تنکر و تعرف» است.

پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ کافیجی، محمد بن سلیمان، المختصر فی علم الاثر، ص۶۵۲.
۲.	↑ کافیجی، محمد بن سلیمان، المختصر فی علم الاثر، ص۶۵.
۳.	↑ سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی، ج۱، ص۴۰۸.
۴.	↑ سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی، ج۱، ص۴۱۲.
۵.	↑ سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۱، ص۱۲۸.
۶.	↑ قواعد فی علوم الحدیث، ص۲۵۱.
۷.	↑ مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۱۹۳.
۸.	↑ مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۱۹۵-۱۹۶.
۹.	↑ سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۱، ص۱۲۸.

منبع