حروف حلقی

به حروف ادا شونده از حلق حروف حلقى مي گويند.

حروف حلقی عبارتند از: «أ، ح، خ، ع، غ، ه» .

از آنها به مناسبت در باب صلات نام برده‏اند.

شايسته است تنوین يا نون ساکن، که پيش از حروف حلقى قرار گرفته- مانند «أَنْعَمْتَ»• و «کُفُواً أَحَدٌ»- اظهار گردد، ليکن واجب نيست.

۱.	↑ جواهرالکلام ج۹،ص۲۸۸.
۲.	↑ العروةالوثقی‌ ج۲،ص۵۲۱.

رده‌های این صفحه : تجوید | قرآن شناسی