رجز

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


به نوعی از شعر که با وزن خاصی که عموما در جنگ و مقام تفاخر و...سروده می شود رَجَز گویند.


تلفظ وازه

[ویرایش]

این واژه به فتح راء و جیم و سکون راء خوانده می شود.( رَجَز)

معنای لغوی رَجَز

[ویرایش]

رَجَز نوعى شعر است.

اصطلاح رجز در شعر

[ویرایش]

رَجَز از نوزده بحر شعر است که وزنش وزن شش مستفعلن مى‏باشد؛ لیکن مراد از آن در این جا شعرى است که جنگجویان در میدان نبرد، در مقام بیان فخر و شرافت خود و اظهار شجاعت و برترى نسبت به دشمن مى‏خواندند.

ابواب فقهی که از رَجَز بحث شده

[ویرایش]

عنوان یاد شده در باب تجارت و سبق و رمایه به کار رفته است.

احکام رَجَز

[ویرایش]


← رَجَز در جنگ
خواندن رَجَز جهت برانگیختن روح حماسی و تهییج بر جنگ جایز است و از مصادیق غنا به شمار نمى ‏رود.
[۱] المکاسب المحرمة (امام خمینی) ج۱، ص۳۴۶.    


← رَجَز دز مسابقه
به تصریح برخى، در مسابقه، سخن گفتن به کلامى که خشم رقیب را بر مى‏انگیزد، مانند رَجَز خواندن، ممنوع است.
[۲] تحریر الأحکام ج۳، ص۱۸۲.رجز



پانویس

[ویرایش]
 
۱. ↑ المکاسب المحرمة (امام خمینی) ج۱، ص۳۴۶.    
۲. ↑ تحریر الأحکام ج۳، ص۱۸۲.رجز


منبع

[ویرایش]
جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود شاهرودی،فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۶۴.



رده‌های این صفحه : جهاد | شعر | فقه
جعبه ابزار