• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ریش‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: ریش (ابهام‌زدایی).


ریش به موهاى دو طرف صورت و چانه مردان می‌گویند. از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، حج، تجارت، حجر، قصاص و دیات سخن گفته‌اند.



چنانچه محاسن، کم و سبک باشد به گونه‌اى که پوست صورت آشکار باشد، رساندن آب به صورت در وضو لازم است؛ اما اگر زیاد و پر باشد، به گونه‌اى که احاطه به پوست داشته باشد، شستن ظاهر محاسن کفایت مى‌کند و رساندن آب به زیر آن لازم نیست.
[۲] توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۱۵۳ م۲۴۰.



در وضو شستن آن مقدار از محاسن که خارج از حدّ متعارف صورت است واجب نیست.
[۴] العروة الوثقى‌ ج۱، ص ۳۵۵.
برخى آن را مستحب دانسته‌ اند


در وضو چنانچه در کف دست رطوبتى براى مسح باقى نماند، از رطوبت ریش خود برمى دارد.
برخى گفته‌اند: گرفتن رطوبت از ریش، ابرو، و دیگر اعضای‌وضو براى مسح مطلقا صحیح است، هرچند کف دست رطوبت داشته باشد.
[۷] العروة الوثقى‌ ج۱، ص۳۶۷-۳۶۸



در غسل شستن پوست زیر محاسن واجب است. در اینکه شستن خود محاسن نیز واجب است یا نه، اختلاف است.
[۹] العروة الوثقى‌ ج۱، ص۴۹۳.
[۱۰] مصباح الهدى‌ ج۴، ص۱۹۵.



بازى کردن با ریش در نماز کراهت دارد.


بنابر مشهور از مستحبات قبل از احرام در حج تمتع، بلکه به قولى در همه اقسام حج رها کردن موی سر و محاسن از اوّل ذیقعده است؛ چنان که در عمره مفرده نیز مستحب است از یک ماه پیش از به جا آوردن آن، موى سر و ریش خود را کوتاه نکند.


تقصیر با کوتاه کردن موى سر، محاسن، شارب و یا چیدن مقدارى از ناخن تحقق مى ‌یابد.
[۱۵] مناسک حج (مراجع)، ص۳۴۱ م۸۸۸



بنابر قول مشهور، تراشیدن ریش بدون عذر شرعی حرام است.
[۱۶] رسائل و مسائل ج۱، ص۲۶۳-۲۶۴.
[۱۷] مصباح الفقاهة ج۱، ص ۲۵۷.
برخى، تراشیدن آن را به احتیاط وجوبیجایز ندانسته ‌اند.
[۱۹] منهاج الصالحین ج۲، ص۱۸.
بعضى تنها تراشیدن موهاى چانه را حرام دانسته‌ اند. بنابر این قول، در صدق داشتن ریش، گذاشتن موهاى چانه کفایت مى‌کند؛ در نتیجه تراشیدن باقى صورت محکوم به حرمت نخواهد بود؛ لیکن برخى دیگر آن را کافى ندانسته‌ اند.
[۲۲] إرشاد السائل، ص۱۹۰.



گرفتن اجرت براى تراشیدن ریش حرام است.
[۲۴] الحدائق الناضرة ج۵، ص۵۶۱



بلندى ریش باید به اندازه‌اى باشد که از نظر عرف، ریش بر آن صدق کند. بنابر این، کوتاه کردن محاسن در حدى که عنوان ریش داشتن بر آن صادق نباشد حرام است. گِرد و سبک کردن ریش و گرفتن مقدارى از موهاى گونه و چیدن موهاى زیر چانه و گلو مستحب
[۲۸] کشف الغطاء ج۲، ص ۴۱۸.
است. در ناحیه بلندى محاسن، افزون بر یک قبضه کراهت دارد. چنان که بسیار دست به محاسن کشیدن کراهت دارد.
[۳۰] مهذب الأحکام ج۴، ص۴۸۰-۴۸۱



در اینکه ریش در آوردن از نشانه‌ های بلوغ به شمار مى‌رود یا نه، اختلاف است.


در جنایت ى که محاسن و پوست زیر آن آسیب ببیند قصاص ثابت است؛ لیکن چنانچه محاسن به تنهایى آسیب ببیند، در ثبوت قصاص اختلاف است.
[۳۳] تکملة منهاج الصالحین، ص۹۱.



دیه محاسن اگر نروید بنابر مشهور دیه کامل است؛ لیکن اگر بروید در اینکه‌ارش ثابت است یا یک سوم دیه کامل، اختلاف است. متأخران قائل به قول نخست‌ اند.


به عقیده امام خمینی: حلق اللحیة «حرام علی الاحوط وحالقها محکوم بالفسق کذلک.» ‌ پس «تراشیدن ریش و یا ماشین زدنی که در حکم تراشیدن باشد، حرام است علی الاحوط.» ولی «تا ریش‌ بیرون نیامده تیغ به‌صورت کشیدن مانع ندارد.» و «تراشیدن بعض ریش حکم تراشیدن تمام آن را دارد.» لذا داشتن ریش‌ به‌اندازه چانه «کافی نیست.» از این روی تراشیدن ریش‌ «اگر تکرار شود بنابر احتیاط حکم کبیره را دارد.» به‌عبارت‌دیگر کسی که ریش خود را می‌تراشد محکوم به فسق است علی الاحوط. و نیز «با اجرت ریش‌تراشی علی الاحوط معامله پول حرام می‌شود.» و خریدوفروش تیغ ماشین خودتراش (ماشین‌های نمره ریز که جهت تراشیدن صورت و غیره) به کار برده می‌شود، «چنانچه به‌منظور استفاده حرام یا با علم به آن نباشد، اشکال ندارد.» همچنین وسایلی از قبیل خمیر ریش‌ که برای تراشیدن صورت، خریدوفروش می‌شود، پس «اگر در غیر ریش‌تراشی مصرف ندارد، خریدوفروش آن جایز نیست علی الاحوط.» و «اگر مصرف حلال دارد اشکال ندارد مگر آنکه به‌قصد صرف در حرام یا علم به آن انجام شود.»
شانزدهم (از تروک احرام) ازاله (برطرف نمودن) مو است؛ زیاد و کم آن حتی یک مو از سر و ریش‌ و بقیه بدن، چه با تراشیدن یا کندن یا غیر آن‌ها به هر نحوی که باشد ولو اینکه با استعمال «نوره» باشد، چه مو را از (بدن) خود ازاله کند یا از غیر خودش ولو اینکه آن دیگری محل باشد.
تقصیر که از اعمال واجب حج و عمره است و در عمره تمتع و عمره مفرده بعد از سعی و در حج بعد از رمی و قربانی در منی انجام می‌شود، عبارت است از زدن قدری از ناخن‌ها یا قدری از موی سر یا شارب یا ریش، و بهتر آن است که اکتفا به زدن ناخن نکند، و از موی قدری بزند، بلکه موافق احتیاط است. و کندن مو کافی نیست بلکه «میزان، کوتاه‌کردن است به هر وسیله‌ای باشد.» مطلق کوتاه‌کردن هم کفایت نمی‌کند زیرا «این عمل نیز از عبادات است و باید با نیت پاک و خالی از قصد غیر اطاعت خدا بیاورد و اگر ریا کند موجب باطل شدن عمره‌اش می‌شود مگر آن که جبران کند.» و مراد از جبران آن است که بدون ریا تقصیر نماید.


۱. جواهر الکلام ج۲، ص۱۵۵.    
۲. توضیح المسائل مراجع ج۱، ص۱۵۳ م۲۴۰.
۳. جواهر الکلام ج۲، ص۱۵۳.    
۴. العروة الوثقى‌ ج۱، ص ۳۵۵.
۵. جواهرالکلام ج۲،ص۱۵۵    
۶. جواهر الکلام ج۲، ص۱۸۹-۱۹۰.    
۷. العروة الوثقى‌ ج۱، ص۳۶۷-۳۶۸
۸. جواهر الکلام ج۳، ص ۸۰- ۸۲.    
۹. العروة الوثقى‌ ج۱، ص۴۹۳.
۱۰. مصباح الهدى‌ ج۴، ص۱۹۵.
۱۱. العروة الوثقی ‌ج۳، ص۳۶.    
۱۲. جواهر الکلام ج۱۸، ص۱۷۰- ۱۷۵.    
۱۳. العروة الوثقی‌ ج۴، ص۶۵۲.    
۱۴. جواهر الکلام ج۲۰، ص۴۵۰-۴۵۲.    
۱۵. مناسک حج (مراجع)، ص۳۴۱ م۸۸۸
۱۶. رسائل و مسائل ج۱، ص۲۶۳-۲۶۴.
۱۷. مصباح الفقاهة ج۱، ص ۲۵۷.
۱۸. صراط النجاة ج۱، ص۴۳۵.    
۱۹. منهاج الصالحین ج۲، ص۱۸.
۲۰. أجوبة الإستفتاءات ج۲، ص۱۱۳.    
۲۱. صراط النجاة ج۲، ص۲۸۵.    
۲۲. إرشاد السائل، ص۱۹۰.
۲۳. الفتاوی المیسرة (سیستانی)، ص ۴۳۴.    
۲۴. الحدائق الناضرة ج۵، ص۵۶۱
۲۵. صراط النجاة ج۲، ص۲۸۴.    
۲۶. إرشاد السائل، ص۱۹۰.    
۲۷. أجوبة الإستفتاءات ج۲، ص۱۱۳.    
۲۸. کشف الغطاء ج۲، ص ۴۱۸.
۲۹. وسائل الشیعة ج۲، ص۱۱۰.    
۳۰. مهذب الأحکام ج۴، ص۴۸۰-۴۸۱
۳۱. جواهر الکلام ج۲۶، ص۵-۱۰.    
۳۲. جواهر الکلام ج۴۲، ص ۳۷۳.    
۳۳. تکملة منهاج الصالحین، ص۹۱.
۳۴. تحریر الوسیلة ج۲، ص ۵۴۶.    
۳۵. جواهر الکلام ج۴۳، ص۱۷۰-۱۷۳.    
۳۶. تحریر الوسیلة ج۲، ص۵۷۰.    
۳۷. موسوعة الامام الخمینی، ج۳۶، استفتائات امام خمینی، ج‌۵، ص۵۶۲، سؤال ۶۶۷۸.    
۳۸. موسوعة الامام الخمینی، ج۳۶، استفتائات امام خمینی، ج‌۵، ص۵۶۶، سؤال ۶۶۸۷.    
۳۹. موسوعة الامام الخمینی، ج۳۶، استفتائات امام خمینی، ج‌۵، ص۵۶۸، سؤال ۶۶۹۰.    
۴۰. موسوعة الامام الخمینی، ج۳۶، استفتائات امام خمینی، ج‌۵، ص۵۶۱، سؤال ۶۶۷۵.    
۴۱. موسوعة الامام الخمینی، ج۳۶، استفتائات امام خمینی، ج‌۵، ص۵۶۱، سؤال ۶۶۷۶.    
۴۲. موسوعة الامام الخمینی، ج۳۶، استفتائات امام خمینی، ج‌۵، ص۵۶۰، سؤال ۶۶۷۴.    
۴۳. موسوعة الامام الخمینی، ج۳۶، استفتائات امام خمینی، ج‌۵، ص۵۶۰، سؤال ۶۶۷۳.    
۴۴. موسوعة الامام الخمینی، ج۳۶، استفتائات امام خمینی، ج‌۵، ص۵۳۲، سؤال ۶۶۰۱.    
۴۵. موسوعة الامام الخمینی، ج۳۶، استفتائات امام خمینی، ج‌۵، ص۵۳۲، سؤال ۶۶۰۲.    
۴۶. موسوعة الامام الخمینی، ۳۶، استفتائات امام خمینی، ج‌۵، ص۵۳۳، سؤال ۶۶۰۴.    
۴۷. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالسیلة، ج۱، کتاب الحج، ص۳۳۱، القول فی تروک الاحرام، السادس عشر.    
۴۸. موسوعة الامام الخمینی، ج۳۱، مناسک حج، ص۱۸۲، مساله۱.    
۴۹. موسوعة الامام الخمینی، ج۳۱، مناسک حج، ص۱۸۳، مساله۱.    
۵۰. موسوعة الامام الخمینی، ج۳۱، مناسک حج، ص۱۸۲، مساله۲.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۲۱۷-۲۱۹.    
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)    ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی    






جعبه ابزار