صفات فرعی

صفات فرعی، صفات غیرلازم حروف، و عارض بر آن‌ها برای زیبایی تلاوت است.

صفات فرعی، صفاتی از حروف تهجی هستند که لازمه حرف نیستند، بلکه به جهت زیبایی قرائت و زینت تلاوت، بر آن‌ها عارض می‌شوند.

از آن جا که این صفات ضدی ندارند- برخلاف صفات اصلی - به آن‌ها صفات غیرمتضاد نیز گفته شده است.

این صفات نه با یکدیگر ضدیت دارند و نه با صفات اصلی؛ یعنی ممکن است با هم یا با صفات اصلی در حرفی جمع شوند.

در تعداد این صفات اختلاف است؛ برخی آن‌ها را هفت و برخی پانزده عدد دانسته‌اند که عبارتند از: صفیر؛ قلقله؛ سکون؛ تفشی؛ انحراف؛ تکریر؛ استطاله؛ لین؛ غنه؛ بحه؛ خروره؛ نبر؛ نفخ و نفث؛ خفا؛ هاوی.
توضیحات مربوط به هر صفت در مدخل آن آمده است.

۱.	↑ جمعی از محققان، التجوید، ص (۱۹-۲۰).
۲.	↑ صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص۴۶.
۳.	↑ فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص (۱۴۶-۱۵۴).

رده‌های این صفحه : تجوید | قرآن شناسی