برخی دیگر هم چون مرحوم « محقق خراسانی » معتقدند حکم شرعی چهار مرحله دارد: ۱. مرحله اقتضا ؛ یعنی شارع مصالح و مفاسدی راکه در ذات اشیا وجود دارد و زمینه جعل حکم بر اساس آنها فراهم میگردد، در نظر میگیرد؛ ۲. مرحله انشا، که شارع طبق همان مصالح و مفاسد، احکام مناسبی را قانون گذاری میکند؛ ۳. مرحله فعلیت، و آن مرحله اعلان و وادار نمودن مکلف به انجام فعل و یا ترک آن است؛ ۴. مرحله تنجز یا تنجیز ، و آن مرحلهای است که حکم به مکلف رسیده و برای ترک آن عذری ندارد.