• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مع (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَعَ (به فتح میم و فتح عین) از واژگان قرآن کریم است. به قول مشهور اسم است به دليل دخول تنوين در «معا» و به قولى حرف جرّ است که به معنی اجتماع است.



مَعَ به قول مشهور اسم است به دليل دخول تنوین در «معا» و به قولى حرف جرّ است. و آن دلالت بر اجتماع دارد خواه اجتماع در مکان باشد مثل «هما معا فى الدّار» و خواه در زمان مثل «هما ولدا معا» آن دو با هم زایيده شدند. و خواه در مقام مثل «هما معا فى العلوّ». ايضا مفيد معنى نصرت و يارى است. يارى شده همان مضاف الیه «مع» است چنان‌كه راغب می‌گويد مثل‌:


(لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ‌ مَعَنا) «يعنى محزون نباش خدا يار ما است‌.»
(إِنَّ اللَّهَ‌ مَعَ‌ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ الَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ‌) «خدا يار آنان است كه تقوا كرده و آنان‌كه نيكو كارانند.» و آن به لفظ «مع- معك- معكم- معكما- معنا- معه- معها- معهم و معى» در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۶۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط القلم، ص۷۷۱.    
۳. طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۳۹۲.    
۴. توبه/سوره۹، آیه۴۰.    
۵. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۷۹.    
۶. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۹، ص۳۷۴.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۵۷.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۹۶.    
۹. نحل/سوره۱۶، آیه۱۲۸.    
۱۰. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۳۷۵.    
۱۱. طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۵۳۹.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۲۱۲.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۷۴.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مع»، ج۶، ص۲۶۲.    






جعبه ابزار