• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کل به لفظ دلالت کننده بر شمول حکم نسبت به همه افراد مدخول آن اطلاق می‌شود.



لفظ «کل»، از ادوات عموم است؛ یعنی از الفاظی است که بر شمول و فراگیری حکم نسبت به تمام افراد مدخول خود دلالت می‌کند؛ برای مثال، در جمله: «اکرم کل عالم»، لفظ کل دلالت می‌کند بر این که حکم اکرام بر روی همه افراد عالم رفته است.


بیشتر اصولی‌ها همانند مرحوم « آخوند » لفظ کل را از الفاظ مختص « عموم » می‌دانند، ولی بعضی دیگر آن را از الفاظ مشترک بین «عموم» و «خصوص» می‌دانند.
بیشتر اصولیون معتقدند دلالت کل بر عموم، به وضع واضع است، ولی برخی مانند مرحوم «آخوند» بر این باورند که این دلالت، به مقدمات حکمت است.
[۴] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۳، ص۳۶۰.
[۵] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۵۳.
[۷] شیرازی، محمد، الاصول، ج۵، ص۲۰.
[۸] اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، ص۲۹۸.
[۹] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۳۰۸.



۱. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۹۵.    
۲. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۵، ص۱۵۷.    
۳. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۱۴۰.    
۴. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۳، ص۳۶۰.
۵. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۵۳.
۶. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۱۷۳.    
۷. شیرازی، محمد، الاصول، ج۵، ص۲۰.
۸. اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، ص۲۹۸.
۹. محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۳۰۸.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «کل».



جعبه ابزار