• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آسیب‌شناسی تفاخر (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



خودستایی، مباهات و فخرفروشی بر یکدیگر را تفاخر گویند. قرآن کریم از تفاخر نهی فرموده و آثار مخرب آن را ذکر کرده است.





۱.۱ - سرگرم شدن به امور بی‌ارزش

فخرفروشی و مباهات، سبب سرگرم شدن به امور بی ارزش می‌باشد:
الهـیکم التکاثر• حتی زرتم المقابر. «لهو»، ریشه «الهی» به چیزی گفته می‌شود که انسان را به خود مشغول کرده و از امر مهم بازدارد. ).

۱.۲ - روی آوردن به رفتار متکبرانه

روحیه فخرفروشی، باعث روی آوردن به رفتار متکبرانه می‌شود:
و لاتصعر خدک للناس و لاتمش فی الارض مرحا ان الله لا یحب کل مختال فخور.

۱.۳ - سرمستی

تفاخر، باعث سرمستی انسان می‌گردد:
... و لاتفرحوا بما ءاتـیکم و الله لایحب کل مختال فخور. (نهی از سرمستی «لاتفرحوا» و به دنبال آن تعلیل «لایحب کل مختال فخور» می‌تواند به این نکته اشعار داشته باشد که خیال اندیشی و فخرفروشی، با سرمستی، رابطه متقابل دارد. همچنین تفاخر می‌تواند از عوامل فرح و سرمستی باشد. ).


۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۵۵.    
۲. تکاثر/سوره۱۰۲، آیه۱ - ۲.    
۳. لقمان/سوره۳۱، آیه۱۸.    
۴. حدید/سوره۵۷، آیه۲۳.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۴۷۶، برگرفته از مقاله «آسیب‌شناسی اخلاقی».    






جعبه ابزار