• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابن ابی‌جامع حسین‌ بن ‌محیی‌الدین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آلِ ابی‌جامع، خاندانی از عالمان دینی شیعه در عراق و لبنان و ایران در سده ۱۰ و ۱۱ق/۱۶ و ۱۷م است. یکی از شخصیت‌های این خاندان، حسین‌ بن ‌محیی‌الدین، می‌باشد.



حسین‌ بن ‌محیی‌الدین، فقیه، محدث، شاعر و ادیب بود و از پدرش اجازه روایت داشته‌ است.


تألیفات او عبارتند: ۱. شرح قواعد العلامه؛ ۲. کتاب ‌فی‌ الفقه؛ ۳. کتاب‌ فی‌ الطب؛ ۴. دیوان شعر.


۱. سیدمحسن امین، اعیان ‌الشیعه، ج۸، ص۱۶۸، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۰۳ق.    
۲. محمد بن ‌حسن حر عاملی، امل الآمل، ج۱، ص۸۰، به کوشش احمد حسینی، بغداد، مکتبة ‌الاندلس، ۱۳۸۵ق.    
۳. محمدحسن مامقانی، تنقیح ‌المقال، ج۲۳، ص۴۰.    
۴. محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۱۴، ص۱۹.    
۵. محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۹، ص۲۵۰.    



دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی‌جامع»، ج۱، ص۳۴۹.    



جعبه ابزار