• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابن بقیه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابن بقیّه (متوفای ۳۶۷ق)، ملقب‌ به‌ نصيرالدوله‌ از وزرای حاکمان دیلمی آل بویه در قرن چهارم قمری بود که خلیفه عباسی المطیع لله نیز او را وزیر خویش ساخت. وی سرانجام به سال ۳۶۷ قمری به دستور عضدالدوله دیلمی در ۵۳ سالگی کشته شد.



ابوطاهر، محمد بن محمد بن علی بن علی بن حسین، ملقب به نصیرالدوله، از وزرای اصیل و نیک سیرت بود. اصل وی از اوانا نزدیک بغداد بود. نخست به خدمت معزالدوله دیلمی درآمد و نزد وی اوضاع و احوال خوبی یافت. آن گاه که حکومت به دست پسر وی عزالدوله بختیار افتاد، باز از سوی او در سال ۳۶۲ ق به وزارت برگزیده شد. خلیفه المطیع نیز او را وزیر خویش ساخت.


ابن بقیّه هم چنان به اداره امور می پرداخت و مردم را مشمول احسان و عنایت خویش می کرد، تا این که عزّالدوله را برای جنگ با پسر عمویش عضدالدوله تحریک کرد و وقتی که عضدالدوله پیروز مندانه وارد بغداد شد، ابن بقیّه را بازداشت و چشمانش را کور کرد. آن گاه دستور داد وی را زیر پای فیل بیفکنند. همین کار را کردند و فیل او را زیر دست و پایش خُرد کرد. ابن بقیّه در ۵۳ سالگی جان باخت. سپس به صلیب کشیده شد و تا زمان مرگ عضدالدوله در سال ۳۷۲ ق بر دار بود و پس از آن، وی را از چوبه پایین آوردند و دفن کردند.
[۷] الامین، حسن، دائرة المعارف الاسلامیه، ماده: «ابن بقیّه».
[۸] فروخ، عمر، تاریخ الادب العربی، ج۲، ص ۵۳۴.



۱. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۱۱۸.    
۲. ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۶۸۹.    
۳. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره، ج۴، ص۱۱۰.    
۴. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره، ج۴، ص۱۳۰.    
۵. ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۲، ص۱۲۷.    
۶. زرکلی، خیرالدین، الأعلام، ج۷، ص۲۰.    
۷. الامین، حسن، دائرة المعارف الاسلامیه، ماده: «ابن بقیّه».
۸. فروخ، عمر، تاریخ الادب العربی، ج۲، ص ۵۳۴.



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۳۰۳.





جعبه ابزار