ابوالقاسم بن محمد گلپایگانی اصفهانی

ابوالقاسم بن محمد گلپایگانی اصفهانی، از دانشمندان نیمه اوّل قرن یازدهم هجری است.

ملاّابوالقاسم بن محمّد گلپایگانی، عالم فاضل، از دانشمندان نیمه اوّل قرن یازدهم هجری است. وی در اصفهان به تدریس و تحقیق مشغول بوده، و میرمحمّدقاسم طباطبایی قهپایی از او اجازه روایت دارد. هم چنین ملاّعلی گلپایگانی از او اجازه دریافت نموده که در بخش اجازات کتاب بحارالانوار ضبط شده است.

ملاّابوالقاسم گلپایگانی تالیفاتی دارد ازجمله:
۱. رساله در فقه، موجود در کتابخانه حاج سیّدمهدی لاجوردی قمی؛
۲. منهاج العلیّه.

۱.	↑ دوانی، علی، علاّمه مجلسی بزرگمرد علم و دین، ص۸۸.
۲.	↑ دوانی، علی، علاّمه مجلسی بزرگمرد علم و دین، ص۱۷۷.
۳.	↑ استادی، رضا، آشنایی با چند نسخه خطّی، ج۱، ص۱۰۷.
۴.	↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۲۲، ص۳۴۸.