ابوریّان اصفهانی احمد بن محمّد، از کارگزاران دولت آل بویه است. در بغداد نایب مطهّر بن عبداللّه و نصر بن‌هارون مسیحی وزیران آل بویه بود. پس از وفاتعضدالدّوله در سال ۳۷۵ق مدّتی به بند کشیده شد. سپس به وزارت صمصام‌الدّوله جانشین عضدالدّوله منصوب شد؛ امّا چند ماه بعد، در اواخر سال ۳۷۵ با فتنه‌گری مادر پادشاه، بار دیگر به زندان افتاد، و در آن جا او را کشتند. کمی بعد، شرف‌الدّوله به جانشینی صممام‌الدّوله رسید، و دستور نبش قبر او را داد، و ابوریّان را با احترام و تجلیل به خاک سپردند.
[۱]یارشاطر، احسان، دانشنامه ایران و اسلام، ج۸، ص۱۰۴۱.
