• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احمد بن ابی طاهر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوالفضل احمد بن طیفور مروزی خراسانی وراق ملقب به ابن‌ابی‌طاهر و ابن‌طیفور (۲۰۴-۲۸۰ هـ) یکی از دانشمندان بزرگ اهل تسنن در قرن سوم هجری است. او اديبى است كاتب، شاعر، مورّخ، نيكو اخلاق و خوش معاشرت، در اصل ايرانى و از اكابرزادگان مرورود خراسان بود. شهرت وی بیشتر به دلیل تالیفات ادبی و تاریخی اوست.



ابوالفضل احمد بن طیفور بن قاسم مروزی خراسانی وراق، ملقب به ابن‌ابی‌طاهر و ابن‌طیفور، نیاکانش از خراسان (مرورود) به بغداد آمده بودند و از جمله کسانی بودند که به سبب اخلاص به دولت عباسی، فرزندان دولت خوانده می‌شدند.
وی در جوانی در مکتب خانه‌های بغداد به آموزگاری پرداخت و پس از چندی در بازار کتاب‌فروشان در شرق بغداد دکان گرفت و به کار کتاب و تالیف پرداخت. او در بازار کتاب فروشان با بسیاری از مشاهیر ادب آشنا شد و از آنجا که اهل فهم و ذوق بود و دانش وسیعی کسب کرده بود و شعر نیک می‌سرود، شهرت بسیار یافت، آن‌چنان که ابن‌معتز در حق او گوید: شعرش مشهورتر از آن است که من چیزی از آن نقل کنم. او را کتاب‌های بسیاری است و شهرت او به شرق و غرب عالم رسیده است.
وی را فردی خوش اخلاق و خوش معاشرت توصیف کرده‌اند.


ابن‌طیفور در سال ۲۰۴ هـ همزمان با ورود مامون (خلافت ۱۹۸-۲۱۸ هـ) از خراسان به بغداد، در همین شهر به دنیا آمد.


ابن‌طیفور معاصر شاعران بزرگی چون بُحتری، ابوتمام، ابن‌رومی و ابوعلی بصیر شاعر شیعی مذهب و ایرانی الاصل بوده و گاه با ایشان درافتاده و آنها را هجو گفته است. وی علاوه بر ابوتمام، بحتری و ابن‌رومی، از حماد فرزند اسحاق موصلی،
[۱۰] مرزبانی، محمد بن عمران، الموشح، ص۵۳.
عمر بن شبه، احمد بن هیثم و عبدالله بن ابی‌سعید وراق روایت ادب کرده است.


مشهورترین کسانی که وی را دیده و مستقیماً از او روایات ادبی اخذ کرده‌اند، عبارت‌اند از: محمد بن خلف بن مرزبان و فرزندش عبیدالله که کتاب بغداد او را تکمیل کرده است.


ابوالحسن، عبیدالله بن احمد بن ابی‌طاهر، فرزند ابن‌طیفور نیز، روش پدر را در تالیفات و تصنیف داشت. او روایتش از پدر کمتر است ولی حاذق‌تر و ماهرتر از پدرش بوده است.
او ادامه کتاب بغداد، تالیف پدر خود را نگاشت، چون پدرش آن را تا آخر دوران مهتدی نوشته بود و عبیدالله اخبار معتمد، معتضد، مکتفی و مقتدر را که ناتمام مانده بود بر آن افزود.
عبیدالله علاوه بر کتاب فوق این کتاب‌ها را نیز دارد: کتاب السکباج و فضائلها، کتاب المتطرفات و المتطرفین.


احمد بن ابی‌طاهر پس از عمری خدمت به جهان علم و دانش، در سال ۲۸۰ هجری در شهر بغداد دیده از جهان فروبست و در آرامگاه باب الشام به خاک سپرده شد.


آثار و تالیفات ابن طیفور از این قرار است:
۱. المنثور و المنظوم.
۲. سرقات الشعراء.
۳. کتاب بغداد که تا پایان دوره مهتدی (خلافت ۲۵۵-۲۵۶ هـ) را در بردارد و پس از آن پسرش عبیدالله ایام معتمد تا مقتدر (۲۵۶ ـ حدود ۳۲۰ هـ) را به آن افزود.
۴. الجواهر.
۵. المؤلفین (اخبار المؤلفین و المؤلفات).
۶. الهدایا.
۷. المشتق المختلف من المؤتلف.
۸. اسماء الشعراء الاوائل.
۹. اعتذار وهب من حبقته.
۱۰. الموشا.
۱۱. القاب الشعراء و من عرف بالکنی و من عرف باسمه.
۱۲. المعروفین من الانبیاء.
۱۳. المغرمین المونس الحلی و الحلل.
۱۴. من انشد شعرا فاجیب بکلام.
۱۵. مرتبة هرمز بن کسری انوشروان.
۱۶. خبر الملک العانی فی تدبیر المملکة و السیاسه.
۱۷. الملک المصلح و الوزیر المعین.
۱۸. الملک البابلی و الملک المصری الباغیین و الملک الحلیم الرومی.
۱۹. العلة و العلیل.
۲۰. المزاح و المعاتبات.
۲۱. المعتذرین.
۲۲. مفاخرة الورد و النرجس.
۲۳. الحجاب.
۲۴. مقاتل الفرسان.
۲۵. مقاتل الشعراء.
۲۶. الخیل الكبير.
۲۷. الطرد.
۲۸. سرقات البحتری من ابی تمام.
۲۹. جمهرة نسب بنی‌هاشم.
۳۰. رسالة الی ابراهیم بن المدبر.
۳۱. رسالة فی النهی عن الشهوات.
۳۲. رسالة الی علی بن یحیی.
۳۳. الجامع فی الشعراء و اخبارهم.
۳۴. فضل العرب علی العجم.
۳۵. لسان العیون.
۳۶. اخبار المتظرفات.
۳۷. اختیار شعر العتابی.
۳۸. اختیار شعر منصور النمری.
۳۹. اختیار شعر مسلم.
۴۰. اختیار شعر بکر بن النطاح.
۴۱. اختیار شعر دعبل بن علی.
۴۲. اختیار شعر ابی العتاهیه.
۴۳. اخبار بشار و الاختیار من شعره.
۴۴. اخبار مروان و الاختیار من شعره.
۴۵. اخبار آل مروان.
۴۶. اخبار ابن میاده.
۴۷. اخبار ابن هرمة و مختار شعره.
۴۸. اخصبار ابن الدمینه.
۴۹. اختیار شعر عبدالله بن قیس الرقیات.
۵۰. کتاب بلاغات النساء، شامل برگزیده سخنان بلیغ و فصیح شخصیت‌های زن از صدر اسلام تا آن دوران.


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۲۰] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱، ص۲۵۸.
[۲۲] دائرة المعارف الاسلامیه، ج۱، ص۸۰.
[۲۴] سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ص۲۱۴.



۱. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۶۳.    
۲. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۱، ص۲۸۳.    
۳. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۷، ص۸.    
۴. ابن‌معتز، عبدالله بن محمد، طبقات الشعراء، ص۴۱۶.    
۵. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۸۰.    
۶. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۴، ص۴۳۳.    
۷. مرزبانی، محمد بن عمران، الموشح، ص۴۳۴.    
۸. صولی، اخبار ابی تمام، ص۳۹.    
۹. صولی، اخبار ابی تمام، ص۳۷.    
۱۰. مرزبانی، محمد بن عمران، الموشح، ص۵۳.
۱۱. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۴، ص۴۳۳.    
۱۲. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۱، ص۲۸۲.    
۱۳. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۱، ص۲۸۲.    
۱۴. زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۱، ص۱۴۱.    
۱۵. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۸۰.    
۱۶. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۳، ص۱۴۲.    
۱۷. زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۱، ص۱۴۱.    
۱۸. کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۱، ص۲۵۶.    
۱۹. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۷، ص۳۵۵.    
۲۰. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱، ص۲۵۸.
۲۱. الیان سرکیس، یوسف، معجم المطبوعات العربیه، ج۱، ص۳۷۰.    
۲۲. دائرة المعارف الاسلامیه، ج۱، ص۸۰.
۲۳. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۹، ص۲۰۴.    
۲۴. سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ص۲۱۴.
۲۵. بابانی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۵۱.    



نرم افزار جامع الاحادیث، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۳۱، برگرفته از مقاله «ابوالفضل احمد بن طیفور خراسانی».






جعبه ابزار