• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اذیت (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اذیت، معادل عربی «آزردن» و «رنجه شدن» و به معنای ضرر دنیایی یا اخروی است که به جسم یا روح می‌رسد.



در قرآن واژه «اذیت» موضوع احکام ویژه و خاصی قرار گرفته است و می‌توان آن را از منظر جامعه شناسی، اخلاقی، روان شناسی مورد بررسی قرار داد. در دانش روان شناسی با عنوان خودآزاری، دیگرآزاری، ذکر شده است.
[۲] فرهنگ لغات و اصطلاحات روان شناسی.
واژگان مورد استفاده «اذی»، «اف»، «لاتنهر»، «سوء»، «کف ایدی».


آثار اذیت؛ احکام اذیت؛ اذیت انبیا؛ اذیت مؤمنان.


۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۵.    
۲. فرهنگ لغات و اصطلاحات روان شناسی.



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۵۱۸، برگرفته از مقاله «اذیت».    






جعبه ابزار