• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استراحت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آسودن و رفع خستگی را استراحت گویند. از آن به مناسبت در باب‌های صلات، حج و احیاء موات سخن رفته است.




استراحت در بین طواف به اندازه‌ای که موالات بر هم نخورد، جایز است.



نشستن بر صفا یا مروه و نیز بین صفا و مروه هنگام سعی برای استراحت به قول مشهور، جایز است.



توقّف در معابر عمومی به‌انگیزۀ استراحت در صورت مزاحمت نداشتن برای ره‌گذران، جایز است.



اگر کسی در مکان عمومی که متعلّق حق دیگران نیست، برای استراحت و مانند آن بنشیند، کسی حق ندارد او را از آن مکان بلند کند، ولی چنانچه خود، مکان را ترک کند، دیگر نسبت به آن حقّی ندارد.



به قول مشهور، استراحت حاجی در ابطح برای مدّتی کوتاه مستحب است.



جلسۀ استراحت در نماز، مستحب است.


 
۱. معتمد العروة ج۴، ص۳۵۷.    
۲. جواهر الکلام ج۱۹، ص۴۲۸.    
۳. جواهر الکلام ج۳۸، ص۷۷-۷۸.    
۴. جواهر الکلام ج۳۸، ص۷۷-۷۸.    
۵. جواهر الکلام ج۲۰، ص۵۷.    
۶. جواهر الکلام ج۱۰، ص۱۸۲.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۴۳۷.    



رده‌های این صفحه : حج | فقه | نماز




جعبه ابزار