استعاره محسوس به معقول

استعاره محسوس به معقول، حسی بودن مستعارمنه و عقلی بودن مستعار و مستعارله را می‌گویند.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

استعاره‌ای را که مستعارمنه آن، حسی، و مستعار و مستعارله ، عقلی باشد «استعاره محسوس به معقول» گویند؛ مانند:
۱. (... مستهم الباساء والضراء...) . در این آیه مستعارمنه (مس) یک امر حسی و مستعارله «تحمل شدت»، و جامع (مستعار) « ممسوس » است که این دو عقلی‌اند.
۲. (... فهو علی نور من ربه...) . مستعارمنه در این جا «روشنی» است که می‌توان حس کرد؛ ولی مستعارله یعنی « هدایت » و جامع آن (باز هم «هدایت» است) هر دو عقلی‌اند.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ بقره/سوره۲، آیه۲۱۴. .
۲.	↑ زمر/سوره۳۹، آیه۲۲. .
۳.	↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۳، ص۴۴۲.
۴.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۵۱.
۵.	↑ صالح، صبحی، ۱۹۲۶ -، مباحث فی علوم القرآن، ص۳۲۴.

۳ - منبع