استعمال حقیقی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استعمال حقیقی به کار گیری
لفظ
در معنای موضوعٌ له است.
فهرست مندرجات
۱ - تعریف
۲ - عناوین مرتبط
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - تعریف
[
ویرایش
]
استعمال لفظ در معنای موضوعٌ له را استعمال حقیقی گویند، مثل:
استعمال
لفظ «اسد» در معنای شیر درنده.
در استعمال حقیقی، لفظ به تنهایی و بدون استفاده از قرینه، معنا را در
ذهن
شنونده حاضر مینماید؛ به خلاف
استعمال مجازی
.
[۱]
صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص (۸۲-۸۱).
[۲]
نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۱، ص۳۰.
[۳]
حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۱، ص (۱۰۳-۱۰۲).
[۴]
خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۱۲۸.
[۵]
سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ص۲۰.
۲ - عناوین مرتبط
[
ویرایش
]
لفظ حقیقی
.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص (۸۲-۸۱).
۲.
↑
نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۱، ص۳۰.
۳.
↑
حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۱، ص (۱۰۳-۱۰۲).
۴.
↑
خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۱۲۸.
۵.
↑
سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ص۲۰.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۸۳، برگرفته از مقاله «استعمال حقیقی».
ردههای این صفحه :
استعمال الفاظ
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری