• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استعمال لغوی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


استعمال لغوی به بکار گیری لفظ در معنای لغوی اطلاق می‌شود.


به کار گرفتن لفظ در لسان اهل لغت به قصد افاده معنای لغوی، استعمال لغوی نام دارد، مانند: استعمال لفظ «دابّه» در هر چیزی که دارای حیات و حرکت باشد
[۱] اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، ص۲۳۳.
، و یا استعمال لفظ «اسد» در معنای حیوان درنده خاص.
[۲] حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص۷۱.    


حقیقت لغوی .

۱. ↑ اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، ص۲۳۳.
۲. ↑ حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص۷۱.    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۸۴، برگرفته از مقاله «استعمال لغوی».    


رده‌های این صفحه : استعمال الفاظ
جعبه ابزار