اسراف مشرکان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از مصادیق
اسراف‌گران که در
آیات قرآن به آن‌ها اشاره شده، مشرکان هستند.
اسراف و تجاوز
مشرکان، در پى رفاه و
آسایش:
«وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا ... فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنا إِلى ضُرٍّ مَسَّهُ كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ؛
هنگامى كه به
انسان زيان و ناراحتى رسد، ما را مى‌خواند؛ ... امّا هنگامى كه زيان را از او برطرف ساختيم، چنان مى‌رود كه گويى هرگز ما را براى برطرف كردن زيانى كه به او رسيده بود، نخوانده است. اين گونه براى اسرافكاران، اعمالشان زينت داده شده است (كه زشتى اين عمل را درك نمى‌كنند).»
بنابر قولى، منظور از «مُسْرفين» مشركان است.
مشركان
مکّه، مردمى اسرافگر و گزاف‌كار:
«أَ فَنَضْرِبُ عَنْكُمُ الذِّكْرَ صَفْحاً أَنْ كُنْتُمْ قَوْماً مُسْرِفِينَ؛
آيا اين ذكر (قرآن) را از شما بازگيريم بخاطر اين‌كه قومى اسرافكاريد؟!»
با توجه به سياق آيات و مكى بودن سوره مى‌توان گفت: خطاب «عنكم» مربوط به مشركان مكه است.
قوم فرعون، مردمى مشرك و اسرافگر:
«تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَ أُشْرِكَ بِهِ ما لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ... • ... وَ أَنَّ الْمُسْرِفِينَ هُمْ أَصْحابُ النَّارِ؛
مرا
دعوت مى‌كنيد كه به خداوند يگانه كافر شوم و همتايى كه به آن علم ندارم براى او قرار دهم، ... و اسرافكاران اهل آتشند.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۷، ص۱۲۱، برگرفته از مقاله «اسراف مشرکان».
