• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اسیر بن عروه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اُسَیر
[۱] جامع‌البیان، مج‌۴، ج‌۵، ص‌۳۶۱.
[۲] مبهمات القرآن، ج‌۱، ص‌۳۵۷.
[۳] الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۹۰.
(اُسَید)
[۴] تفسیر قمی، ج‌۱، ص‌۱۷۹.
[۵] تفسیر ابن‌کثیر، ج‌۱، ص‌۵۶۶.
[۶] تاریخ المدینه، ج‌۲، ص‌۴۱۱.
بن عُرْوه اُسَیر‌بن عروة‌بن سواد‌بن هیثم انصاری ظفری، از طایفه بنی‌اُبَیرق
[۷] الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۸۹.
بود.



درباره اُسَیر‌بن‌عروه اطلاع چندانی در دست نیست. گفته‌اند: سخنرانی ماهر
[۸] تفسیر‌قمی، ج‌۱، ص‌۱۷۹.
[۹] الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۹۰.
، فردی برجسته و صاحب نفوذ در تیره بنی ابیرق و از مسلمانان متهم به نفاق بود. در جنگهای احد و غزوه‌های بعد شرکت داشت و در زمان عمر ، در فتح نهاوند کشته‌شد.
[۱۰] الاصابه، ج‌۱، ص‌۲۳۹.

مفسران ذیل آیات ۱۰۵‌-۱۱۴ نساء درباره وی گفته‌اند
[۱۲] جامع‌البیان، مج۴، ج۵، ص۳۶۰-۳۶۲.
[۱۳] تاریخ‌المدینه، ج‌۲، ص‌۴۱۰‌- ۴۱۳.
:او از طایفه‌ای بود که درصدد گمراه کردن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) برآمدند. اُسَیْر و اطرافیانش در آیه‌۱۱۳ نساء اغواگر خوانده شده‌اند:«ولَولا‌فَضلُ اللّهِ عَلَیکَ ورَحمَتُهُ لَهَمَّت طَائِفَةٌ مِنهُم اَن یُضِلّوکَ وما یُضِلّونَ اِلاّ اَنفُسَهُم و اگر لطف ورحمت الهی در حق تو نبود، گروهی از ایشان کوشیده بودند که تو را گمراه سازند، و (در واقع) کسی جز خود را گمراه نکنند». اینان در ماجرای سرقت سه نفر از تیره بنی‌ابیرق ، از شخصی به نام رفاعة‌بن زید ، به دروغ ، به پاکی افراد خویش گواهی دادند و چون قتادة‌بن‌نعمان ، برادرزاده رفاعه، نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) شکایت برد و از حضرت خواست تا آنان را به بازگرداندن سلاح مسروقه وادارد، از طرف اُسَیر و دیگران به دروغگویی متهم شد و مورد سرزنش پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) قرار گرفت. خداوند با نزول آیه ۱۰۵ نساء نادرستی گزارش بنی‌ابیرق را که توسط اُسیر ارائه شده بود
[۱۶] تفسیر قمی، ج‌۱، ص‌۱۷۸‌-۱۷۹.
[۱۷] الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۹۰.
نشان داد:«اِنّا اَنزَلنا اِلَیکَ الکِتبَ بِالحَقِّ لِتَحکُمَ بَینَ النّاسِ بِما اَرکَ اللّهُ و‌لا‌تَکُن لِلخائِنینَ خَصیما ما کتاب آسمانی را به راستی و درستی بر تو فرود آوردیم تا (بر مبنای آن و) به مدد آنچه خداوند به تو نمایانده است، بین مردم داوری کنی و مدافع خیانت پیشگان مباش». بدین ترتیب، اُسیر از طرف خداوند، به خیانت پیشگی وصف شد.


الاستیعاب فی معرفة الاصحاب؛ اسد الغابة فی معرفة الصحابه؛ الاصابة فی تمییز الصحابه؛ تاریخ المدینة المنوره؛ تفسیر القرآن العظیم، ابن‌کثیر؛ تفسیر القمی؛ تفسیر مبهمات القرآن؛ جامع‌البیان عن تأویل‌آی‌القرآن.


۱. جامع‌البیان، مج‌۴، ج‌۵، ص‌۳۶۱.
۲. مبهمات القرآن، ج‌۱، ص‌۳۵۷.
۳. الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۹۰.
۴. تفسیر قمی، ج‌۱، ص‌۱۷۹.
۵. تفسیر ابن‌کثیر، ج‌۱، ص‌۵۶۶.
۶. تاریخ المدینه، ج‌۲، ص‌۴۱۱.
۷. الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۸۹.
۸. تفسیر‌قمی، ج‌۱، ص‌۱۷۹.
۹. الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۹۰.
۱۰. الاصابه، ج‌۱، ص‌۲۳۹.
۱۱. نساء/سوره۴، آیه۱۰۵-۱۱۴.    
۱۲. جامع‌البیان، مج۴، ج۵، ص۳۶۰-۳۶۲.
۱۳. تاریخ‌المدینه، ج‌۲، ص‌۴۱۰‌- ۴۱۳.
۱۴. نساء/سوره۴، آیه۱۱۳.    
۱۵. نساء/سوره۴، آیه۱۰۵.    
۱۶. تفسیر قمی، ج‌۱، ص‌۱۷۸‌-۱۷۹.
۱۷. الاستیعاب، ج‌۱، ص‌۱۹۰.



مرکز دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله «اسیر بن عروه».    



جعبه ابزار