اضافه که یکی از مقولات عرضی است، عبارت از ماهیتی است که تعقل و تصور آن منوط به تصور امر دیگری باشد؛ مانند: پدری و برادری؛ برای مثال پدری یعنی داشتن فرزند؛ پس تصور پدری بدون تصور فرزندی محال است.
اضافه در دو امر متضایف، گاه از یک نوع است؛ یعنی اضافه از هر دو طرف یکی است؛ مانند: مشابهت، تضاد، موازات و برادری؛ مثلاً وقتی حسن مشابه حسین باشد حسین نیز مشابه حسن است. این‌گونه اضافه، «اضافه متکرره» نام دارد
