اطلاق فاعل بر مفعول
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اطلاق
فاعل
بر
مفعول
به ذکر صیغه
اسم فاعل
و
اراده
اسم مفعول
اطلاق میشود و از اقسام مجاز لغوی میباشد.
فهرست مندرجات
۱ - تعریف
۲ - مثال
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - تعریف
[
ویرایش
]
به کاربردن صیغهای به جای صیغه دیگر، از اقسام
مجاز لغوی
میباشد که یکی از انواع آن «
اطلاق اسم فاعل بر اسم مفعول
» است؛
۲ - مثال
[
ویرایش
]
۱. (فلما جاءتهم آیاتنا مبصرة قالوا هذا سحر مبین)؛ "و هنگامی که
آیات
روشنگر ما به سویشان آمد گفتند این سحری آشکار است".
[۱]
نمل/سوره۲۷، آیه۱۳.
«مبصرة» اسم فاعل است که به معنای اسم مفعول به کار رفته است.
۲. (خلق من ماء دافق)؛ "از
آب
جهندهای خلق شده".
[۲]
طارق/سوره۸۶، آیه۶.
«دافق» در آیه شریفه، اسم فاعل است و به معنای اسم مفعول آمده است. «دافق» به معنای جهاننده و «مدفوق» به معنای جهیده شده است.
انسان
از آب جهیده آفریده شده است.
[۳]
زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۸۵.
[۴]
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۹.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
نمل/سوره۲۷، آیه۱۳.
۲.
↑
طارق/سوره۸۶، آیه۶.
۳.
↑
زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۸۵.
۴.
↑
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۹.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته ازمقاله «اطلاق فاعل بر مفعول»
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری