• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اعرفیت معرف از معرف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اعرفیت معرف از معرف یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای شناخته‌شده‌تر بودن معرِّف از معرَّف نزد مخاطب است.


یکی از شرایط تعریف، شناخته‌شده‌تر بودن معرِّف از معرَّف، نزد مخاطب است.
[۱] مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۱۲۳.    
[۲] علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۲۲۸.    
از این‌رو تعریف به چیزی که در ظهور و خفا مساوی با معرَّف است جایز نیست؛ مانند تعریف فرد به عددی که زوج نباشد یا تعریف فوق به آنچه تحت نباشد.
[۳] مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۱۲۴.    
[۴] ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، منطق المشرقیین، ص۴۲.    
همچنین تعریف به چیزی که از لحاظ شناسایی، اخفی و پوشیده‌تر از معرَّف است، جایز نیست؛ مانند تعریف نور به قوه شبیه به وجود، یا تعریف عنصر به اسطقس.
[۵] مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۱۲۴.    
[۶] قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۷۹.
[۷] خوانساری، محمد، منطق صوری، ص۱۶۶.
[۸] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۱۲۲.
[۹] فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال‌المیزان، ص۴۱.


در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

(۱) قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.
(۲) ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، منطق المشرقیین.    
(۳) خوانساری، محمد، منطق صوری.
(۴) علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.    
(۵) فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال‌المیزان.
(۶) مظفر، محمدرضا، المنطق.    
(۷) مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.

۱. ↑ مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۱۲۳.    
۲. ↑ علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۲۲۸.    
۳. ↑ مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۱۲۴.    
۴. ↑ ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، منطق المشرقیین، ص۴۲.    
۵. ↑ مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۱۲۴.    
۶. ↑ قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۷۹.
۷. ↑ خوانساری، محمد، منطق صوری، ص۱۶۶.
۸. ↑ مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۱۲۲.
۹. ↑ فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال‌المیزان، ص۴۱.


پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اعرفیت معرف از معرف»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۱/۹.    



جعبه ابزار