• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

افتا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استنباط و بیان حکم شرعی بعد از در خواست مقلِّد می باشد.



افتا، مصدر باب افعال و به معنای فتوا دادن و بیان رای و نظر است و در اصطلاح ، به معنای عملیاتی است که فقیه جامع الشرایطی که دارای منصب افتا است، بعد از استفتای (طلب فتوا) مقلدها از او، انجام می‌دهد و در ضمن آن، حکم موضوع یا واقعه مورد سؤال را از منابع اصلی ( مصادر تشریع ) استنباط کرده و آن را برای مقلدها، بیان می‌نماید.


منصب افتا از منصب‌های فقیه جامع الشرایط است.


افتا اخص از اجتهاد بوده و به معنای استنباط حکم در موردی است که از مفتی درباره آن استفتا شده باشد، اما اجتهاد، فراگیرتر و به معنای استنباط حکم است، چه در مورد آن سؤال شده باشد و چه نشده باشد.
[۱] اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۲، ص۱۱۵۶.
[۲] الاجتهاد اصوله و احکامه، بحرالعلوم، محمد، ص۲۲۹.
[۳] اصول الفقه، ابو زهره، محمد، ص۳۷۶.



۱. اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۲، ص۱۱۵۶.
۲. الاجتهاد اصوله و احکامه، بحرالعلوم، محمد، ص۲۲۹.
۳. اصول الفقه، ابو زهره، محمد، ص۳۷۶.



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۳۱، برگرفته از مقاله «افتا».    



جعبه ابزار