• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ادوات مطلق

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ادوات مطلق به الفاظ و هیئت‌های دلالت کننده بر اطلاق نسبت به مصادیق گفته می‌شود.



ادوات مطلق، الفاظ و هیئت‌هایی است که بر اطلاق دلالت دارد.


هم چنان که برای عام ، ادوات و الفاظ خاصی هست، مطلق نیز دارای الفاظ و هیئت‌هایی است که باعث می‌شود در الفاظ، اطلاق (شیوع) جریان یابد، همانند:
۱. اسم جنس ، مانند:رجل، شجر؛
۲. علم جنس ، مانند:اسامه، ثعاله؛
۳. اسم نکره ، مانند:اسد، رجل؛
۴. مفرد محلّی به لام جنس ، مانند:العالم، الانسان.
از آن جاکه این الفاظ برای معنای شیوع و سریان وضع نشده است، حمل آن‌ها بر اطلاق در جایی است که یا قرینه‌ای خاص - لفظی یا مقامی - بر شیوع و سریان دلالت داشته باشد یا این که از راه استناد به مقدمات حکمت ، دلالت آن‌ها بر شیوع و اطلاق احراز گردد.
[۳] سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۱۵۰.
[۴] شهابی، محمود، تقریرات اصول، ج۲، ص۱۰۲.



۱. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۲۴۸.    
۲. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۴۳.    
۳. سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۱۵۰.
۴. شهابی، محمود، تقریرات اصول، ج۲، ص۱۰۲.
۵. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۱۹۳.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۳۸، برگرفته از مقاله «ادوات مطلق».    



جعبه ابزار