الفتی بن حسین ساوجی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
الفتی بن حسین ساوجی اصفهانی، از ادبای ساکن
اصفهان بوده است.
الفتی ساوجی فرزند حسین ساوجی است. مدّتها در
هند بوده، رسالهای در
عروض و
قافیه به نام عبداللّه قطبشاه تالیف کرده، در اواخر عمر به
اصفهان آمده، در قهوهخانه جنب دارالشّفاء ساکن شده، در کمال شوخی و نمک بوده، و اشعار همواری میگفته؛ لکن خود، خویشتن را از انوری بالاتر میدانسته است، و در زمان تالیف
تذکره نصرآبادی وفات نموده است. ابیات زیر از او است:
"بود هر خُم میکه خشتیش هست ••• حکیمی ز حکمت کتابی به دست"
"می کهنه و نو سخنگو به هم ••• یکی از حدوث و یکی از قدم".
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۶۰۳.