• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امارات ذم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



امارات ذم، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و از علائم و نشانه‌های ذمّ راوی می‌باشد.



مراد از "امارات ذم" مجموعه‌ای از علائم و نشانه‌هایی است که دانشمندان علوم حدیث آنها را درباره ذم، فسق و ضعف راویان بیان داشته‌اند با‌ اندک دقت در آنها در می‌یابیم که برخی از آن‌ها از جمله اسباب به حساب می‌آیند یعنی ملاک و معیاری که موجب ذم و ضعف راوی است بیان شده است مانند: "کثرت روایت راوی از ضعفا و مجاهیل" یعنی از جمله ملاک‌ها و معیارها برای بازشناسی راویان این است که راوی از ضعفا و مجاهیل روایت کند که آن موجب ذم او می‌گردد.


برخی دیگر از آن علائم و نشانه‌ها از جمله الفاظ و عبارات محسوب می‌شوند مانند: "ضعیف" و "یکذب فی الوقت" یعنی چنان‌چه راویی در کتب رجالی به این الفاظ و عبارات متصف شده بود آن راوی مذموم است.
از این اصطلاح به «امارات قدح» و «امارات طعن» نیز تعبیر می‌شود.
[۵] مامقانی، عبدالله، مستدركات مقباس الهدايه، ج۶، ص۲۰۵.



۱. سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۵۰.    
۲. خاقانی، علی، رجال الخاقانی، ص۹۳.    
۳. بروجردی، علی، طرائف المقال، ج۲، ص۲۶۹.    
۴. مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۲، ص۱۳۷.    
۵. مامقانی، عبدالله، مستدركات مقباس الهدايه، ج۶، ص۲۰۵.



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «امارات ذم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۵/۲۸.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی | امارات مدح و ذم




جعبه ابزار