امیربیگ اصفهانی، شاعر ادیب، نزد حکیم شفایی، فنون شعر و ادب را آموخته، و به کسب قصّابی اشتغال داشته، حدود هفتاد سال عمر کرده، در زمان شاه عبّاس ثانیوفات یافته است. از اشعار او است:
"روزی به شب کنم به صداندوه سینه سوز ••• شب را سحر کنم به امید کدام روز".
