ند (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نِدّ (بکسر نون) از
واژگان قرآن کریم به معنای مثل و نظیر است.
نِدّ (به کسر نون) در
صحاح گفته: نِدّ به معنی مثل و نظیر است ایضا نَدِید و نَدِیدَة
در
مجمع فرموده: «النِّدُّ: المثل و العدل»
راغب میگوید: نَدِید شیء شریک آن است در جوهرش و آن نوعی مماثلت میباشد زیرا مثل به هر مشارکت اطلاق میشود پس هر ندّ مثل است ولی هر مثل ندّ نیست.
جمع نِدّ، انْدَاد است که جمعا شش بار در
قرآن مجید آمده است
(فَلا تَجْعَلُوا لِلَّهِ اَنْداداً وَ اَنْتُمْ تَعْلَمُونَ) «دانسته و از روی علم بر خدا شرکاء و امثال قرار ندهید.»
(وَ جَعَلُوا لِلَّهِ اَنْداداً لِیُضِلُّوا عَنْ سَبِیلِهِ) (آنها براى خدا همتايانى قرار دادهاند، تا مردم را از راه او منحرف و
گمراه سازند)
.
مراد از انداد هر شریکی است که به
خدا نسبت داده شود اعم از بتان و بشر و کواکب و غیره. در
اقرب الموارد گفته: نِدّ همیشه مخالف نظیر خود میباشد. نگارنده گوید: شاید از این جهت است که بعضی ند را ضدّ معنی کردهاند در
نهایه گفته: «نِدٌّ و هو مثل الشّیء الّذی یُضادّه فی اموره و یُنَادُّهُ ای یخالفه».
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ندّ»، ج۷، ص۳۸.