اوصاف نمازگزارن (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اوصاف
نمازگزاران با توجه به
آیات قرآن عبارتند از:
امانتداری، از اوصاف نمازگزاران:
«إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ؛
مگر نمازگزاران، و آنها كه امانتها و پيمان خود را رعايت مى‌كنند.»
امانتدارى نمازگزاران، زمينه‌ساز تكريم آنان در
بهشت:
«إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ أُولئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ؛
مگر نمازگزاران، و آنها كه امانتها و پيمان خود را رعايت مى‌كنند، آنان كه چنين اوصافى دارند در باغهاى بهشتى گرامى داشته مى‌شوند.»
تعيين مقدار معيّنى از اموال براى
انفاق، از اوصاف نمازگزاران:
«إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ؛
مگر نمازگزاران، و كسانى كه در اموالشان حق معيّنى است، براى سائل و محروم.»
عقیده و باور نمازگزاران به روز جزا و برپايى
قیامت:
«إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ؛
مگر نمازگزاران، و آنها كه به روز جزا ايمان دارند.»
خوف و نگرانى نمازگزاران، از
عذاب پروردگار:
«إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ؛
مگر نمازگزاران، و آنها كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند.»
اطمینان نداشتن نمازگزاران، به
ایمنی خود از عذاب الهى، دليل
هراس آنان از عذاب آخرت:
«إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ إِنَّ عَذابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ؛
مگر نمازگزاران، و آنها كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند، چرا كه هيچ كس از عذاب پروردگارش در امان نيست.»
بهره‌مندى از بهشت همراه با احترام،
پاداش نمازگزاران بيمناك از عذاب پروردگار:
«إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ أُولئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ؛
مگر نمازگزاران، و آنها كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند، آنان كه چنين اوصافى دارند در باغهاى بهشتى گرامى داشته مى‌شوند.»
شکیبایی نمازگزاران، در برابر
شرّ و بدى:
«إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً إِلَّا الْمُصَلِّينَ؛
به يقين
انسان حريص و كم‌طاقت آفريده شده است، هنگامى كه بدى به او رسد بى‌تابى مى‌كند،مگر نمازگزاران.»
نمازگزاران، انسان‌هايى
پاکدامن و به دور از آلودگی‌هاى جنسى:
«إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ إِلَّا عَلى أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ فَمَنِ ابْتَغى وَراءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ؛
مگر نمازگزاران، و آنها كه دامان خويش را از بى‌عفتى حفظ مى‌كنند.»
اداى شهادت و
گواهی به حق، از اوصاف نمازگزاران حقيقى:
«إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ بِشَهاداتِهِمْ قائِمُونَ؛
مگر نمازگزاران، و آنها كه به اداى شهادتشان قيام مى‌نمايند.»
نمازگزاران، پايبند به
عهد و پيمان خويش:
«إِلَّا الْمُصَلِّينَ وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ؛
مگر نمازگزاران، و آنها كه امانتها و پيمان خود را رعايت مى‌كنند.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۴۶۵، برگرفته از مقاله «اوصاف نمازگزاران».
