• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اولین منع‌کننده از زیارت قبر پیامبر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



زیارت، حضور نزد کسی به قصد دیدار او از روی تکریم است و زیارت قبر رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، به‌ویژه برای حج‌گزار مستحب مؤکد است، اما در تفکر بنی‌امیه زیارت قبر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) جایز نیست، و در روایات، اولین کسی که از زیارت قبر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) جلوگیری کرد مروان حکم بود.



حاکم نیشابوری (متوفای ۴۰۵ هـ) از داود بن ابوصالح نقل می‌کند:
روزی مروان حَکَم دید که شخصی صورت خود را بر قبر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) گذاشته است، با شتاب سوی او آمد و گردن او را گرفته، از جای بلند کرد و گفت: می‌دانی چه می‌کنی؟! منظور وی این بود که چرا به زیارت سنگ و کلوخ آمده‌ای! زائر که ابوایوب انصاری - از صحابه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود گفت: آری خوب می‌دانم که چه می‌کنم! من هرگز به زیارت سنگ نیامده‌ام، بلکه به زیارت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمده‌ام.
از رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شنیدم که فرمود: «بر دین خدا گریه نکنید اگر متولّیانش اهل بودند، و آنگاه که نااهلان بر آن حکم راندند، برایش بگریید.»
جالب است که این حدیث را حاکم و ذهبی هر دو صحیح می‌دانند!
از این رخداد تاریخی به خوبی روشن می‌شود که ریشه این تفکّر از بنی‌امیه و به خصوص مروان بن حکم، همان طردشده رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است.


۱. حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، ج۴، ص۵۶۰.    



موسسه ولی‌عصر، برگرفته از مقاله «اولین بار چه کسی از زیارت قبر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) جلوگیری کرد؟».    






جعبه ابزار