ثعبان (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثُعْبَان (به ضم ثاء و سکون عین) از
واژگان قرآن کریم به معنای اژدها است. این کلمه تنها دو بار در
قرآن آمده است.
ثُعْبَان به معنی اژدها است. در
اقرب الموارد آمده: ثعبان نوعی از مارهای طویلی است بر نر و ماده هر دو اطلاق میشود.
گویا برای سرعت خزیدن اژدها، به آن ثعبان گفتهاند زیرا ثعب به معنی جاری کردن آب و خون است. در
نهایه آمده: یَجِیءُ الشَّهِیدُ یَوْمَ الْقِیمَةِ وَ جُرْحُهُ یَثْعَبُ دَماً؛
شهید روز قیامت در حالی که زخمش
خون میریزد، میآید.
(فَاَلْقی عَصاهُ فَاِذا هِیَ ثُعْبانٌ مُبِینٌ) «پس عصای خویش را بیفکند و در دم اژدهائی آشکار شد.»
ثعبان درباره عصای موسی که به اژدها مبدّل میگردید، آمده است. یکی آیه فوق و دیگری
آیه ۳۲ سوره شعراء.
(فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُبِينٌ) (در اين هنگام
موسی عصاى خود را افكند، و ناگهان اژدهاى آشكارى شد.)
این کلمه تنها دو بار در قرآن مجید آمده است.
•
قرشی بنایی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ثعبان»، ج۱، ص۳۰۵.