• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فوق (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: بالا (ابهام‌زدایی).

فَوْق (به فتح فاء و سکون واو) از واژگان قرآن کریم به معنای بالا است، که هم در عُلُوّ مادّى و محسوس، و هم در عُلُوّ معنوى و برترى قدرت، به‌كار می‌رود.



فَوْق به معنای بالا است.


(إِنِّي أَرانِي أَحْمِلُ‌ فَوْقَ‌ رَأْسِي خُبْزاً) «من خودم را مى‌بينم كه بالاى سرم نان حمل می‌كنم».
فَوْق، هم در علو مادى و محسوس به‌كار می‌رود، مثل آیه فوق و هم در علو معنوى و برترى قدرت، مثل‌: (وَ فَوْقَ‌ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ‌) (و برتر از هر صاحب علمى، عالِمى است)
و مثل‌: (وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ‌ عِبادِهِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ) (اوست كه بر بندگان خود، تسلّط كامل دارد؛ و اوست حکیمِ آگاه) كه مراد برترى از حيث قدرت و غيره است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۱۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۳۰.    
۴. یوسف/سوره۱۲، آیه۳۶.    
۵. یوسف/سوره۱۲، آیه۷۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۴۴.    
۷. انعام/سوره۶، آیه۱۸.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فوق"، ج۵، ص۲۱۲.    






جعبه ابزار