نام خداوند، منشا برکات و خیرات همیشگی می‌باشد و به این مهم در سوره الرحمن اشاره شده است: تبـرک اسم ربک ذی الجلـل والاکرام. «پربرکت و زوال ناپذیر است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو».
بعد از ذکر نعمت های مختلف معنوی و مادی دنیا می‌فرماید: " و یبقی وجه ربک ذو الجلال و الاکرام" و در پایان سوره بعد از ذکر انواع نعمت های بهشتی می‌فرماید" تبارک اسم ربک ذی الجلال و الاکرام"؛ این دو تعبیر بیانگر این واقعیت است که همه خطوط به ذات پاک او منتهی می‌شود، و هر چه هست از ناحیه او است، دنیا از ناحیه او است، و عقبی نیز از ناحیه او است، و جلال و اکرام او همه چیز را فرا گرفته.
