بصائر (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بصائر، یکی از
اسامی قرآن است.
«بصائر» جمع
بصیرت به معنای بینش است و بر چیزهایی مانند «دلیل و
پند»
اطلاق می‌شود که باعث بینش
عقل و
دل می‌شوند.
قرآن، وسيله
بینایی و بصيرت براى انسانها:
۱. قَدْ جاءَكُمْ بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ عَمِيَ فَعَلَيْها وَ ما أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ.
مراد از «بصائر» قرآن است.
۲. وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ.
«هذا» اشاره به قرآن است كه «ما يوحى الىّ» بر آن‌دلالت دارد.
۳. هذا بَصائِرُ لِلنَّاسِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ.
قرآن کریم از این نظر «بصائر» نامیده شده است که به
انسان توانایی درک حقایق
عالم را ارزانی داشته، به او امکان می‌دهد راه
هدایت را ببیند و
باطل را جدا کند و بشناسد تا در اندیشه‌های خود دچار اشتباه و انحراف نشود. و به همین دلیل نیز نام دیگر قرآن را «تبصره» گفته‌اند: (تبصرة وذکری لکل عبد منیب)؛ "(تا) برای هر
بنده توبه کاری بینش افزا و پندآموز باشد".
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «بصائر (قرآن)». مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۳، ص۷۰، برگرفته از مقاله «بصائر».
