بلادت (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

بَلادت (به فتح باء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای کودنی، کندذهنی و خنگی می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در وصف ملائکه و قدرت خدای تعالی از این واژه استفاده نموده است.

---

بَلادت (به فتح باء) به معنای کودنی آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «البلادة: ضدّ الزکا.»

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف ملائکه فرموده است: «و لا تعدو علی عزیمة جدّهم بلادة الغفلات؛ بر تصمیم جدّی آنها کودنی غفلت‌ها غالب نیابد.» همچنین در رابطه با قدرت خداوند فرموده است: «و لو اجتمع جمیع حیوانها من طیرها و بهائمها ... و متبلّده ... اممها و اکیاسها علی احداث بعوضة ما قدرت علی احداثها»
• منظور از «متبلّده» کودن است.

---

این واژه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---