• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بلعم بن باعورا (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بلعم بن باعورا، از دانشمندان مستجاب الدعوه و بدفرجام بنی‌اسرائیل معاصر با موسی علیه‌السّلام بود.
[۲] مروج الذهب، ج۱، ص۴۸.




برخی از مفسران، آیات ۱۷۵ - ۱۷۶ اعراف:«و برای آنها بخوان سرگذشت آن کس را که آیات خود را به او دادیم ولی (سرانجام) از (دستور) آنها خارج گشت و شیطان به او دست یافت و از گمراهان شد. و اگر می‌خواستیم (مقام) او را با این آیات (و علوم و دانش‌ها) بالا می‌بردیم (اما اجبار بر خلاف سنت ماست لذا او را به حال خود رها ساختیم) ولی او به پستی گرائید و از هوای نفس خویش پیروی کرد او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کنی دهانش را باز و زبانش را برون خواهد کرد و اگر او را به حال خود واگذاری باز همین کار را می‌کند (گوئی آنچنان تشنه دنیاپرستی است که هرگز سیراب نمی‌شود) این مثل جمعیتی است که آیات ما را تکذیب کردند این داستان‌ها را (برای آنها) بازگو کن شاید بیندیشند (و بیدار شوند)». را درباره بلعم دانسته‌اند که به رغم برخورداری از آیات الهی، بر اثر ارتکاب معصیت و پیروی از شیطان، آنها را از دست داد و در ظلمت و گمراهی فرو رفت.


علی بن ابراهیم قمی در تفسیر خود در ذیل آیه (و اتل علیهم نبا الذی آتیناه آیاتنا...) (می‌گوید: پدرم از حسین بن خالد از ابی الحسن امام رضا علیه‌السّلام برایم نقل کرد که آن حضرت فرمود: بلعم باعورا دارای اسم اعظم بود، و با اسم اعظم دعا می‌کرد و خداوند دعایش را اجابت می‌کرد، در آخر بطرف فرعون میل کرد، و از درباریان او شد، این ببود تا آنروزی که فرعون برای دستگیر کردن موسی و یارانش در طلب ایشان می‌گشت، عبورش به بلعم افتاد، گفت: از خدا بخواه موسی و اصحابش را به دام ما بیندازد، بلعم بر الاغ خود سوار شد تا او نیز به جستجوی موسی برود الاغش از راه رفتن امتناع کرد، بلعم شروع کرد به زدن آن حیوان، خداوند قفل از زبان الاغ برداشت و به زبان آمد و گفت: وای بر تو برای چه مرا می‌زنی؟ آیا می‌خواهی با تو بیایم تا تو بر پیغمبر خدا و مردمی با ایمان نفرین کنی؟ بلعم این را که شنید آنقدر آن حیوان را زد تا کشت، و همانجا اسم اعظم از زبانش برداشته شد.


۱. بغدادی، محمد بن حبیب، المحبر، ص۳۸۸.    
۲. مروج الذهب، ج۱، ص۴۸.
۳. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۵-۱۷۶.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۷، ص۱۲.    
۵. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۱۳، ص۲۵۲-۲۵۵.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۳۹۵.    
۷. قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج۷، ص۳۱۹.    
۸. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۸، ص۴۴۰.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۲۸۱، برگرفته از مقاله «بلعم بن باعورا».    


رده‌های این صفحه : بنی اسرائیل | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار