بهره‌گیری از آیات خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیات، جمع
آیه به معنای علامت ظاهر و روشن است.
در این مقاله آیات مرتبط با بهره‌گیری از آیات خدا معرفی می‌شوند.
اختیار و
آزادی انسان در بهره‌گيرى از
آیات خدا:
۱. يبيّن اللَّه لكم ءايته لعلّكم تهتدون.
«لعلّ» حرف ترجّى است و جايى به كار مى‌رود كه در وقوع آن حتميّت نباشد؛ بلكه منوط به
اختیار انسا ن و در گرو تحصيل شرايط آن است.
۲. و كذلك نفصّل الأيت و لعلّهم يرجعون.
برخورد خاضعانه و پرهيز از روحيّه استكبارى، شرط بهره‌مندى از آيات الهى:
إنّما يؤمن بايتنا الذين إذا ذكّروا بها خرّوا سجّدا ... و هم لايستكبرون.
داشتن روحيّه
بازگشت به خدا، زمينه بهره‌ورى از آيات الهى:
۱. أفلم يروا إلى ما بين أيديهم و ما خلفهم من السماء و الأرض ... إنّ فى ذلك لأية لكلّ عبد منيب.
۲. هو الذى يريكم ءايته ... وما يتذكّر إلّامن ينيب.
ایمان و
باور قلبی، شرط استفاده از آيات الهى:
۱. ... إنّ فى ذلك لأية لكم إن كنتم مؤمنين.
۲. ... إنّ فى ذلكم لأيت لقوم يؤمنون.
۳. ... و ما تغنى الأيت و النذر عن قوم لا يؤمنون.
۴. إنّ فى ذلك لأية للمؤمنين.
۵. ... إنّ فى ذلك لأيت لقوم يؤمنون.
۶. ... إن تسمع إلّامن يؤمن بايتنا فهم مسلمون.
۷. إنّ فى السّموت و الأرض لأيت للمؤمنين.
بهره‌گيرى و استفاده از آيات خدا، رهين
بصیرت:
۱. قد كان لكم ءاية فى فئتين التقتا فئة تقتل فى سبيل اللَّه و أخرى كافرة ... إنّ فى ذلك لعبرة لأولى الأبصر.
۲. قل أ رءيتم إن جعل اللَّه عليكم النهار سرمدا إلى يوم القيمة من إله غير اللَّه يأتيكم بليل تسكنون فيه أفلا تبصرون.
۳. أولم‌يروا أنّا نسوق الماء إلى الأرض الجرز فنخرج به زرعا تأكل منه أنعمهم و أنفسهم ....
۴. وفى أنفسكم أفلاتبصرون.
داشتن روحيّه
تسلیم و
حق‌پذیری، شرط بهره‌مند شدن از آيات خدا:
۱. و ما أنت بهادى العمى عن ضللتهم إن تسمع إلّامن يؤمن بايتنا فهم مسلمون.
۲. ... إن تسمع إلا من يؤمن بايتنا فهم مسلمون.
۳. إنّما يؤمن بايتنا الذين إذا ذكّروا بها خرّوا سجّدا ... و هم لا يستكبرون.
خِرَدورزی، از لوازم بهره گرفتن از آيات خدا:
۱. إنّ فى خلق السموت و الأرض ... لأيت لقوم يعقلون.
۲. ... قد بيّنّا لكم الأيت إن كنتم تعقلون.
۳. ... لأيت لأولى الألبب.
۴. ... كذلك نفصّل الأيت لقوم يتفكّرون.
۵. ... إنّ فى ذلك لأيت لقوم يتفكّرون.
۶. ... إنّ فى ذلك لأيت لقوم يعقلون.
۷. ... إنّ فى ذلك لأية لقوم يتفكّرون.
۸. ... إنّ فى ذلك لأية لقوم يعقلون.
۹. ... إنّ فى ذلك لأيت لأولى النهى.
۱۰. و لقد تركنا منها ءاية بيّنة لقوم يعقلون.
۱۱. ... كذلك نفصّل الأيت لقوم يعقلون.
۱۲. ... و تصريف الريح ءايت لقوم يعقلون.
بهره‌گيرى از آيات خدا، در گرو داشتن
تقوا:
... لأيت لقوم يتّقون.
حق‌شنوی، شرط استفاده از آيات الهى:
۱. ... إنّ فى ذلك لأيات لقوم يسمعون.
۲. ... إنّ فى ذلك لأية لقوم يسمعون.
۳. ... إن جعل اللَّه عليكم اليل سرمدا إلى يوم القيمة من إله غير اللَّه يأتيكم بضياء أفلا تسمعون.
۴. و من ءايته منامكم باليل و النهار و ابتغاؤكم من فضله إنّ فى ذلك لأيت لقوم يسمعون.
۵. ... إنّ فى ذلك لأيت أفلا يسمعون.
زیرکی، از عوامل بهره‌مندى از آيات خدا:
إنّ فى ذلك لأيت للمتوسّمين.
«توسّم» به معناى
فراست و
فطانت و زيركى آمده است.
بهره‌مندى از آيات خدا، مشروط به داشتن روحيّه سپاس‌گزارى:
۱. ... كذلك نصرّف الأيت لقوم يشكرون.
۲. ... إنّ فى ذلك لأيت لكلّ صبّار شكور.
۳. و هو الذى جعل اليل و النهار خلفة لمن أراد أن يذّكّر أو أراد شكورا.
داشتن روحيّه
شکیبایی براى درك كامل حقايق، از ابزار استفاده از آيات خدا:
... إنّ فى ذلك لأيت لكلّ صبّار شكور.
مقصود از «صبّار» در اين آيات، به تناسب اين‌كه موضوع يادآورى روزهاى سخت و نيز «أيام‌اللَّه» است ( «
أیام‌الل ه» روزهايى است كه اوامر خدا به گونه‌اى محسوس تجلّى مى‌كند)، كسانى هستند كه در برابر حوادث، صبر پيشه مى‌كنند و در پى آن، حقايق را در مى‌يابند.
عزم بر
پندگیری و درس‌آموزى، شرط بهره گرفتن از آيات خدا:
۱. ... قد فصّلنا الأيت لقوم يذّكّرون.
إنّ فى ذلك لأيت للمتوسّمين.
«متوسّمين» در آيه، صاحبان زيركى و نيز كسانى هستند كه در پى
عبرت و پندگيرى‌اند.
۲. ... إنّ فى ذلك لأية لقوم يذّكّرون.
۳. و هو الذى جعل اليل و النهار خلفة لمن أراد أن يذّكّر ....
انابه و داشتن روحيّه بازگشت، زمينه پند آموزى از آيات الهى:
هو الذى يريكم ءايته ... وما يتذكّر إلّامن ينيب.
استفاده از آيات خدا، در گرو داشتن روحيه
بندگی:
أفلم يروا إلى ما بين أيديهم و ما خلفهم من السماء و الأرض ... إنّ فى ذلك لأية لكلّ عبد منيب.
بهره‌گيرى از آيات الهى، در گرو
آگاهی:
۱. ... قد فصّلنا الأيت لقوم يعلمون.
۲. و كذلك نصرّف الأيت ... و لنبيّنه لقوم يعلمون.
۳. ... كذلك نفصّل الأيت لقوم يعلمون.
۴. ... و نفصّل الأيت لقوم يعلمون.
۵. ... يفصّل الأيت لقوم يعلمون.
۶. ... إنّ فى ذلك لأية لقوم يعلمون.
۷. و من ءايته خلق السموت و الأرض و اختلف ألسنتكم و ألونكم إنّ فى ذلك لأيت للعالمين.
فهم درست، لازمه استفاده از آيات الهى:
... قد فصّلنا الأيت لقوم يفقهون.
فقه، علم و فهمى است كه از معلومات حاضر، به معلومات غايب پى برده شود.
به
یقین رسيدن و از
تردید رهيدن، شرط بهره گرفتن از آيات خدا:
۱. ... قد بيّنّا الأيت لقوم يوقنون.
۲. و فى خلقكم و ما يبثّ من دابّة ءايت لقوم يوقنون.
۳. و فى الأرض ءايت للموقنين.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۴۸۳، برگرفته از مقاله «بهره‌گیری از آیات خدا».
