• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تجاوز از حدود خدا (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تجاوز از حدود خدا از موارد منهی در دین مبین اسلام می‌باشد و در قرآن کریم به آن اشاره شده است.



حرمت تجاوز از حدود خدا:
«احل لکم لیلة الصیام الرفث الی نسائکم هن لباس لکم وانتم لباس لهن علم الله انکم کنتم تختانون انفسکم فتاب علیکم وعفا عنکم فالــن بـشروهن وابتغوا ما کتب الله لکم وکلوا واشربوا حتی یتبین لکم الخیط الابیض من الخیط الاسود من الفجر ثم اتموا الصیام الی الیل ولا تبـشروهن وانتم عـکفون فی المسـجد تلک حدود الله فلا تقربوها کذلک یبین الله ءایـته للناس لعلهم یتقون؛ آمیزش جنسی با همسرانتان، در شبِ روزهایی که روزه می‌گیرید، حلال است. آنها لباس شما هستند؛ و شما لباس آنها (هر دو زینت هم و سبب حفظ یکدیگرید). خداوند می‌دانست که شما به خود خیانت می‌کردید؛ (و این کارِ ممنوع را انجام می‌دادید؛) پس توبه شما را پذیرفت و شما را بخشید. اکنون با آنها آمیزش کنید، و آنچه را خدا برای شما مقرر داشته، طلب نمایید! و بخورید و بیاشامید، تا رشته سپید صبح، از رشته سیاه (شب) برای شما آشکار گردد! سپس روزه را تا شب، تکمیل کنید! و در حالی که در مساجد به اعتکاف پرداخته‌اید، با زنان آمیزش نکنید! این، مرزهای الهی است؛ پس به آن نزدیک نشوید! خداوند، این چنین آیات خود را برای مردم، روشن می‌سازد، باشد که پرهیزکار گردند!».
«... تلک حدود الله فلا تعتدوها ومن یتعد حدود الله فاولـئک هـم الظــلمون؛ طلاق، (طلاقی که رجوع و بازگشت دارد،) دو مرتبه است؛ (و در هر مرتبه،) باید به طور شایسته همسر خود را نگاهداری کند (و آشتی نماید)، یا با نیکی او را رها سازد (و از او جدا شود). و برای شما حلال نیست که چیزی از آنچه به آنها داده‌اید، پس بگیرید؛ مگر اینکه دو همسر، بترسند که حدود الهی را برپا ندارند. اگر بترسید که حدود الهی را رعایت نکنند، مانعی برای آنها نیست که زن، فدیه و عوضی بپردازد (و طلاق بگیرد). اینها حدود و مرزهای الهی است؛ از آن، تجاوز نکنید! و هر کس از آن تجاوز کند، ستمگر است». (اولا در لفظ واحد «طلقتک ثلاثا» مرتین و مرات صدق نمی‌کند و ثانیا اگر رجوع نکند، طلاق دوم صدق نمی‌کند و ثالثا باید رجوع به زندگی به صورت امساک به معروف باشد و در مجلس واحد بین صیغه اول و دوم ـ مثلا ـ گفتن «راجعت» امساک به معروف نیست.)
«ومن یعص الله ورسوله ویتعد حدوده یدخله نارا خــلدا فیـها...؛ و آن کس که نافرمانی خدا و پیامبرش را کند و از مرزهای او تجاوز نماید، او را در آتشی وارد می‌کند که جاودانه در آن خواهد ماند؛ و برای او مجازات خوارکننده‌ای است».


تجاوز از حدود خدا، امری ظالمانه:
«... تلک حدود الله فلا تعتدوها ومن یتعد حدود الله فاولـئک هم الظــلمون؛ طلاق، (طلاقی که رجوع و بازگشت دارد،) دو مرتبه است؛ (و در هر مرتبه،) باید به طور شایسته همسر خود را نگاهداری کند (و آشتی نماید)، یا با نیکی او را رها سازد (و از او جدا شود). و برای شما حلال نیست که چیزی از آنچه به آنها داده‌اید، پس بگیرید؛ مگر اینکه دو همسر، بترسند که حدود الهی را برپا ندارند. اگر بترسید که حدود الهی را رعایت نکنند، مانعی برای آنها نیست که زن، فدیه و عوضی بپردازد (و طلاق بگیرد). اینها حدود و مرزهای الهی است؛ از آن، تجاوز نکنید! و هر کس از آن تجاوز کند، ستمگر است». (در مبارات، شرط است که زن و شوهر از یکدیگر متنفر باشند. و «الا ان یخافا الا یقیما حدود الله» معنایش این است که ظن غالب زن و شوهر بر این باشد که واجبات و محرمات دینی را نمی‌توانند رعایت کنند و این در صورتی خواهد بود که از حیث اخلاقی از یکدیگر فاصله گرفته، نسبت به یکدیگر بغض و کینه داشته باشند. )
«... وتلک حدود الله ومن یتعد حدود الله فقد ظـلم نفسه...؛ ای پیامبر! هر زمان خواستید زنان را طلاق دهید، در زمان عدّه ، آنها را طلاق گویید (زمانی که از عادت ماهانه پاک شده و با همسرشان نزدیکی نکرده باشند)، و حساب عدّه را نگه دارید؛ و از خدایی که پروردگار شماست بپرهیزید؛ نه شما آنها را از خانه‌هایشان بیرون کنید و نه آنها (در دوران عدّه) بیرون روند، مگر آنکه کار زشت آشکاری انجام دهند؛ این حدود خداست، و هر کس از حدود الهی تجاوز کند به خویشتن ستم کرده؛ تو نمی‌دانی شاید خداوند بعد از این، وضع تازه (و وسیله اصلاحی) فراهم کند!». («لعدتهن» بر وجوب وقوع طلاق در زمان طهر و پاکی از حیض دلالت دارد. از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) درباره «فطلقوهن لعدتهن» روایت شده که فرمود: زن باید در حالی طلاق داده شود که از حیض پاک شده باشد، بدون اینکه در آن پاکی، آمیزش صورت گرفته باشد.)


تجاوز از حدود خدا، موجب گرفتاری به عذاب ابدی دوزخ:
«ومن یعص الله ورسوله ویتعد حدوده یدخله نارا خــلدا فیها...؛ و آن کس که نافرمانی خدا و پیامبرش را کند و از مرزهای او تجاوز نماید، او را در آتشی وارد می‌کند که جاودانه در آن خواهد ماند؛ و برای او مجازات خوارکننده‌ای است».


۱. بقره/سوره۲، آیه۱۸۷.    
۲. بقره/سوره۲، آیه۲۲۹.    
۳. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۲، ص۱۰۳.    
۴. نساء/سوره۴، آیه۱۴.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۲۲۹.    
۶. مقدس اردبیلی، احمد بن محمد‌، زبدة البیان، ج۱، ص۶۰۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۲، ص۲۳۴.    
۸. طلاق/سوره۶۵، آیه۱.    
۹. کلینی، یعقوب، الکافی، ج۶، ص۶۵.    
۱۰. نساء/سوره۴، آیه۱۴.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تجاوز از حدود خدا»    



جعبه ابزار