• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تسامح عرفی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تسامح عرفی به نادیده گرفتن امور کم اهمیت توسط عرف اطلاق می‌شود.



تسامح عرفی، عبارت است از نادیده گرفتن مسائل کوچک و کم اهمیت، در بررسی موضوعاتی که احتیاج به قضاوت عرف دارد.


عرف، به دو صورت به مسائل نظر می‌کند:
۱. نظر مسامحی ؛ ۲. نظر غیر مسامحی .
در نظر مسامحی، بنای عرف بر ندیدن و به حساب نیاوردن مسائل کوچک و کم اهمیت است و خود نیز به این مسامحه توجه دارد، مثل این که در یک خروار گندم ، مقداری ناخالصی (خاک و کاه) وجود دارد، اما عرف می‌گوید: این یک خروار گندم است و مقدار ناخالصی را به علت ناچیز بودن، به حساب نمی‌آورد.
[۲] نظریة العرف و دورها فی عملیة الاستنباط، منصوری، خلیل رضا، ص (۲۱۳-۱۲۱).
[۳] سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱۵، ص۲۰۸.



عرف مسامحی ؛
عرف غیر مسامحی .


۱. الرسائل، خمینی، روح الله، ج۱، ص۲۲۸.    
۲. نظریة العرف و دورها فی عملیة الاستنباط، منصوری، خلیل رضا، ص (۲۱۳-۱۲۱).
۳. سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱۵، ص۲۰۸.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۰۸، برگرفته از مقاله «تسامح عرفی».    







جعبه ابزار