یکی از اقسام مجاز لغوی «تسمیة الشیء بما کان علیه» یعنی نامگذاری چیزی به اسم حالت و کیفیت قبلی آن است؛ به عبارت دیگر، درنظرگرفتن یک چیز به همان حالتی که در زمان گذشته بوده که این از علاقات مجاز نیز شمرده شده است؛
در این آیه، دستور پرداخت اموال ایتام به آن‌ها پس از بلوغ و احتلام، مقرر شده است؛ در حالی که پس از بلوغ، آن‌ها یتیم نیستند. و این از باب مجاز و نامیدن چیزی به حالت و وصف سابق آن است.
